Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (łac. colitis ulcerosa)

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (łac. colitis ulcerosa) według nomenklatury medycyny akademickiej należy do tzw. nieswoistych chorób zapalnych jelit. W przebiegu choroby proces zapalny obejmuje błonę śluzową jelita grubego. W większości przypadków wrzodziejące zapalenie jelita grubego ma przebieg przewlekły, a długie okresy remisji są przerywane ostrymi nawrotami. Medycyna konwencjonalna nie zna dokładnych przyczyn choroby. Czynnikami wywołującymi nieprawidłową odpowiedź immunologiczną mogą być antygeny pokarmowe i zwykle niepatogenne drobnoustroje.

Objawy

Dominującym objawem colitis ulcerosa jest biegunka, często krwista. Stolec może być oddawany często, ale o małej objętości, co jest wynikiem zmian zapalnych w odbytnicy. Często obserwuje się również bólw brzucha (zwykle w dolnym lewym kwadrancie brzucha lub w odbytnicy), gorączkę, osłabienie i zmniejszenie masy ciała.

Przyczyny choroby

Według medycyny akademickiej, nie odkryto przyczyn wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Jednakże doświadczenia medycyny naturalnej oraz odpowiednia diagnostyka alergiczna oraz obciążeniowa KTT pokazują, że bardzo często u podłoża choroby leżą nieleczone ukryte alergie pokarmowe, zakażenie pasożytami, zakażenie grzybem candida albicans.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego leczenie w podejściu holistycznym

Nasze ponad 20 letnie doświadczenie w terapii biorezonansowej potwierdza dobitnie, że po wyeliminowaniu i odczuleniu alergenów pokarmowych można pokonać wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Ważne jest więc przeprowadzenie wiarygodnych testów alergicznych – obciążeniowych KTT oraz wykluczenie obecności przywr, a także boreliozy, która jest ważnym etiologicznie czynnikiem chorób autoimmunologicznych w tym colitis ulcerosa.

Pasożyty i grzyby wytwarzają toksyczne substancje, które podrażniają śluzówkę jelita powodując stan zapalny. U chorych spotykamy także nietolerancje laktozy (cukru występującego w mleku i produktach mlecznych) oraz pszenicy.

Diagnostyka KTT

Czy medycyna akademicka to obecnie jedyny i właściwy sposób leczenia, z którym nikt nie ma prawa dyskutować? Gdyby wyjść poza tą optykę, okazuje się, że tradycyjne metody lecznicze sięgają dużo dalej i głębiej, a łączy je jedna, wspólna cecha – holistyczne podejście do pacjenta, wyjście poza schemat leczenia objawowego i szukanie siły leczniczej w naturze. Poniżej przedstawiamy podstawowe informacje na temat jednej z najskuteczniejszych form diagnozowania i usuwania przyczyn “psioriasis” łuszczycy przy zastosowaniu biorezonansu w ramach zaawansowanej diagnostyki i terapii KTT.

Niezwykle skutecznym narzędziem w walce z colitis ulcerosa staje się indywidualnie dopracowana przez Nas diagnostyka i terapia KTT. Dzięki wykorzystaniu wiedzy medycyny chińskiej prawa 5 elementów i zastosowaniu odpowiedniego wzorca drgań na punktach akupunkturowych dowiadujemy się jakie organy zostały osłabione i czy choroba jest w stanie ostrym czy chronicznym. Przy jednoczesnym zastosowaniu terapii drugiego modułu terapeutycznego zintegrowanego drugim kanałem wejściowym stało się możliwe zastosowanie informacji substancji stabilizujących takich jak np.:

  • Ampułka eliminacji aflotoxin (wysoko toksyczny produkt metaboliczny pleśni, w wielu przypadkach bardziej niebezpieczny od samych pleśni, wywołuje i nasila osłabienie organizmu, za pomocą tej ampułki przyśpieszamy usuwanie toksyn grzyba z organizmu)
  • Ampułka wzmocnienie obrony jelitowej (wspomaga układ odpornościowy sprzężony z jelitami zapobiegając tym samym ponownemu osłabieniu narządu)
  • Ampułka aktywacja limfy – aktywacja blokad przepływu limfy dzięki czemu toksyny mogą być sprawniej eliminowane z organizmu
  • Ampułka przeciw pasożytnicza – wspiera organizm w walce z obciążeniem pasożytniczym
  • Ampułka toksyn bakteryjnych – stymuluje eliminację toksyn bakteryjnych
  • Ampułka komórki – ochrona komórek przeciw toksynom bakterii
  • Ampułka bakteria killer – zapobiega wchłanianiu i rozprzestrzenianiu entero i endo toksyn w organizmie
  • Ampułka stop M – protein – zapobiega zajęciu jelit przez bakterie M-protein
  • Ampułka rozpadu krążenia toksyn – wspomaganie rozpadu krążących toksyn w organizmie
  • Ampułka nietolerancji pokarmowych – wspomaganie procesu odczulania centralnych alergenów pokarmowych

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa)

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa)

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (łac. colitis ulcerosa) według nomenklatury medycyny akademickiej należy do tzw. nieswoistych chorób zapalnych jelit. W przebiegu choroby proces zapalny obejmuje błonę śluzową jelita grubego. W większości przypadków wrzodziejące zapalenie jelita grubego ma przebieg przewlekły, a długie okresy remisji są przerywane ostrymi nawrotami. Medycyna konwencjonalna nie zna dokładnych przyczyn choroby. Czynnikami wywołującymi nieprawidłową odpowiedź immunologiczną mogą być antygeny pokarmowe i zwykle niepatogenne drobnoustroje.

Objawy

Dominującym objawem colitis ulcerosa jest biegunka, często krwista. Stolec może być oddawany często, ale o małej objętości, co jest wynikiem zmian zapalnych w odbytnicy. Często obserwuje się również bólw brzucha (zwykle w dolnym lewym kwadrancie brzucha lub w odbytnicy), gorączkę, osłabienie i zmniejszenie masy ciała.

Przyczyny choroby

Według medycyny akademickiej, nie odkryto przyczyn wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Jednakże doświadczenia medycyny naturalnej oraz odpowiednia diagnostyka alergiczna oraz obciążeniowa KTT pokazują, że bardzo często u podłoża choroby leżą nieleczone ukryte alergie pokarmowe, zakażenie pasożytami, zakażenie grzybem candida albicans.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego leczenie w podejściu holistycznym

Nasze ponad 20 letnie doświadczenie w terapii biorezonansowej potwierdza dobitnie, że po wyeliminowaniu i odczuleniu alergenów pokarmowych można pokonać wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Ważne jest więc przeprowadzenie wiarygodnych testów alergicznych – obciążeniowych KTT oraz wykluczenie obecności przywr, a także boreliozy, która jest ważnym etiologicznie czynnikiem chorób autoimmunologicznych w tym colitis ulcerosa.

Pasożyty i grzyby wytwarzają toksyczne substancje, które podrażniają śluzówkę jelita powodując stan zapalny. U chorych spotykamy także nietolerancje laktozy (cukru występującego w mleku i produktach mlecznych) oraz pszenicy.

Diagnostyka KTT

Czy medycyna akademicka to obecnie jedyny i właściwy sposób leczenia, z którym nikt nie ma prawa dyskutować? Gdyby wyjść poza tą optykę, okazuje się, że tradycyjne metody lecznicze sięgają dużo dalej i głębiej, a łączy je jedna, wspólna cecha – holistyczne podejście do pacjenta, wyjście poza schemat leczenia objawowego i szukanie siły leczniczej w naturze. Poniżej przedstawiamy podstawowe informacje na temat jednej z najskuteczniejszych form diagnozowania i usuwania przyczyn “psioriasis” łuszczycy przy zastosowaniu biorezonansu w ramach zaawansowanej diagnostyki i terapii KTT.

Niezwykle skutecznym narzędziem w walce z colitis ulcerosa staje się indywidualnie dopracowana przez Nas diagnostyka i terapia KTT. Dzięki wykorzystaniu wiedzy medycyny chińskiej prawa 5 elementów i zastosowaniu odpowiedniego wzorca drgań na punktach akupunkturowych dowiadujemy się jakie organy zostały osłabione i czy choroba jest w stanie ostrym czy chronicznym. Przy jednoczesnym zastosowaniu terapii drugiego modułu terapeutycznego zintegrowanego drugim kanałem wejściowym stało się możliwe zastosowanie informacji substancji stabilizujących takich jak np.:

  • Ampułka eliminacji aflotoxin (wysoko toksyczny produkt metaboliczny pleśni, w wielu przypadkach bardziej niebezpieczny od samych pleśni, wywołuje i nasila osłabienie organizmu, za pomocą tej ampułki przyśpieszamy usuwanie toksyn grzyba z organizmu)
  • Ampułka wzmocnienie obrony jelitowej (wspomaga układ odpornościowy sprzężony z jelitami zapobiegając tym samym ponownemu osłabieniu narządu)
  • Ampułka aktywacja limfy – aktywacja blokad przepływu limfy dzięki czemu toksyny mogą być sprawniej eliminowane z organizmu
  • Ampułka przeciw pasożytnicza – wspiera organizm w walce z obciążeniem pasożytniczym
  • Ampułka toksyn bakteryjnych – stymuluje eliminację toksyn bakteryjnych
  • Ampułka komórki – ochrona komórek przeciw toksynom bakterii
  • Ampułka bakteria killer – zapobiega wchłanianiu i rozprzestrzenianiu entero i endo toksyn w organizmie
  • Ampułka stop M – protein – zapobiega zajęciu jelit przez bakterie M-protein
  • Ampułka rozpadu krążenia toksyn – wspomaganie rozpadu krążących toksyn w organizmie
  • Ampułka nietolerancji pokarmowych – wspomaganie procesu odczulania centralnych alergenów pokarmowych

 

Przyczyny powstawania alergii skórnych, wziewnych …

Pierwsze objawy alergii mogą pojawić się już u niemowląt, ale zdarza się, że alergia ujawnia się po 30, czy nawet 40 roku życia. Coraz więcej osób reaguje uczuleniem na jedzenie, kosmetyki, pyłki roślin oraz grzyby pleśniowe. Jeżeli w rodzinie nikt nie cierpi na choroby alergiczne, to ryzyko uczulenia u dziecka wynosi około kilkunastu proc, ale jeśli rodzice są chorzy, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że ich dziecko też będzie alergikiem. Ryzyko pojawienia się tego samego rodzaju uczulenia co u rodziców, wzrasta do ponad kilkudziesięciu procent. W grę wchodzą też własne cechy, np. wrodzony nadmiar wytwarzanych przeciwciał IgE lub zwiększona przepuszczalność błon śluzowych dróg oddechowych i jelit. Wśród tzw. własnych wrodzonych cech możemy zwrócić uwagę na obciążenie organizmu metalami ciężkimi w tym rtęcią oraz obciążenia bakteryjne i pasożytnicze, które matka może przekazać dziecku już w okresie płodowym przez łożysko. Tak dochodzi w bezpośredni sposób do swoistego obciążenia rozwijającego się płodu, co w okresie noworodkowym przyczynić się może do swoistej nadwrażliwości czyli alergii. Płód może zostać zarażony boreliozą lub pierwotniakami przez łożysko na każdym etapie ciąży. Wbrew powszechnej opinii, choroby pasożytnicze są dość powszechnym problemem i dotykają wiele osób, bez względu na status społeczny i materialny. Zakażenia pasożytami zawsze chodzą „parami”. Pasożyty przebywają w układzie pokarmowym człowieka, w krwi, układzie limfatycznym, narządach wewnętrznych i innych tkankach ciała.

Rtęć (Hg) jest powszechnie obecna w naszym środowisku. Uważa się, że ten metal stanowi szczególne zagrożenie dla płodów oraz dla niemowląt, ma bowiem niekorzystny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy. Mimo że źródeł zatrucia rtęcią jest wiele – począwszy od ryb po kremy do twarzy i niektóre leki, szczepionki i żarówki – dzieło badaczy z Zachodniej Wirginii potwierdza, że głównym źródłem narażenia człowieka na rtęć pozostają jej opary pochodzące z amalgamatowych (srebrnych) plomb, których 50% stanowi rtęć. Te toksyczne wyziewy są wdychane i wchłaniane przez nas za każdym razem, kiedy coś przeżuwamy lub przegryzamy. Oficjalne dane, które Światowa Organizacja Zdrowia przedstawiła w raporcie „Kryteria Zdrowotne Środowiska nr 118”, mówią o 17 mg., które każda osoba mająca wypełnienia amalgamatowe absorbuje każdego dnia. Działanie szkodliwe jest najwyraźniejsze w przypadku płodu, bowiem występuje przenikanie rtęci z krwi matki do płodu. Wcześniej naukowcy byli przekonani, że łożysko dostarczające rozwijającemu się dziecku krew pępowinową, równocześnie chroni je od większości szkodliwych substancji chemicznych i innego rodzaju zanieczyszczeń. Dziś wiemy już, że pępowina zaopatruje mały organizm nie tylko w tlen i konieczne do życia substancje odżywcze, ale równocześnie niesie cały strumień zanieczyszczeń, pestycydów i chemikaliów przemysłowych, które dostają się do łożyska równie łatwo, jak toksyny z papierosów czy alkoholu. Tymczasem ludzki mózg jest niezwykle wrażliwy na wpływ środowiska, począwszy od życia płodowego, poprzez dzieciństwo, aż po dorosłość. Gwałtowny wzrost urodzeń liczby dzieci alergicznych, autystycznych i z wadami wrodzonymi może być częściowo spowodowany narażeniem właśnie na toksyczne chemikalia. Badania laboratoryjne, prowadzone przez Światową Organizację Zdrowia, dowiodły występowania 287 rodzajów chemicznych zanieczyszczeń w krwi pępowinowej u dziesięciorga losowo wybranych dzieci, urodzonych w 2004 r. w amerykańskich szpitalach, biorących udział w krajowym programie poboru krwi pępowinowej. W krwi tych dzieci znaleziono między innymi: ołów, metylortęć, polichlorowany bifenyl szeroko stosowany jako płyn chłodzący, a także różnego rodzaju pestycydy, spaliny samochodowe, chemikalia zaburzające gospodarkę hormonalną, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne występujące w silnie zanieczyszczonym powietrzu, bromowane substancje zmniejszające palność oraz wiele innych. Rtęć wchłania się również przez drogi oddechowe w postaci par. Z płuc dostaje się do krwi, gdzie wnika do erytrocytów, w których jest utleniana. Pewne ilości rtęci przenikają też do mózgu i przez barierę łożyskową trafiają do krwi płodu. Wchłonięta w ten sposób rtęć wydalana jest z moczem i w niewielkim stopniu z kałem, a kumulując się w nerkach, uszkadza je. Toksyczność rtęci polega na niszczeniu błon biologicznych i łączeniu się z białkami organizmu. W ten sposób rtęć zakłóca wiele niezbędnych do życia procesów biochemicznych.

Reasumując, alergia może brać swój początek od obciążenia rtęcią, poprzez bezpośrednie zakłócenie pracy enzymów trawiennych i niekorzystne oddziaływanie na florę bakteryjną w jelitach. Na domiar złego, obecność rtęci obniża odporność na zainfekowanie przez liczne patogeny – od pasożytów, po drożdżaki, grzyby i bakterie. Wskutek tego organizmy, które mają wysoki poziom rtęci, cierpią na różnego typu alergie, przewlekłą niestrawność, bóle brzucha, wrzody, zapalenie jelit, a nawet krwawe stolce  – wszystkie znamiona przewlekłego zespołu jelita drażliwego.

Medycyna naturalna rozpatrując zdrowie swojego pacjenta – czy to małego, czy dużego – intensywnie obserwuje całego człowieka. Bierze się pod uwagę praktycznie każdy objaw, teoretycznie błahy, a w praktyce wiele mówiący wytrawnemu terapeucie. Stąd zainteresowanie rtęcią oraz patogenami.

Metale ciężkie charakteryzują się wysoką gęstością oraz bezwzględną toksycznością. Nie biorą one udziału w procesach życiowych. Do metali takich zalicza się rtęć, kadm oraz ołów. Niestety mają one największy współczynnik akumulacji, łatwo absorbują się z powietrza, z przewodu pokarmowego, łatwo przechodzą przez łożysko oraz wiążą się z makrocząsteczkami (białka) i uszkadzają strukturę DNA.

Doktor medycyny holistycznej Wiesława Szczepanek oraz Naturopata Jacek Wikarski wskazują na zdumiewające podobieństwo między symptomami alergii i autyzmu, a symptomami zatrucia rtęcią. Podkreślają, iż niezwykle częste jest chroniczne alergiczne obciążenie organizmu szczepionkami, metalami i formaldehydem, które nie objawia się natychmiast w sposób wyraźny tuż po obciążeniu, lecz stanowi stałe ostre obciążenie systemu immunologicznego. Nie należy jednak zapominać o obciążeniach promujących u matek (np. wypełnienia amalgamatowe), które mogą zostać przekazane na rozwijający się płód, stymulując tym samym kierunek chorób alergicznych. Na domiar złego, obecność rtęci obniża odporność na zainfekowanie młodego organizmu przez liczne patogeny – od pierwotniaków, po drożdżaki i grzyby. Wskutek tego ludzie, którzy mają wysoki poziom rtęci, cierpią na choroby alergiczne w tym AZS, łuszczycę i astmę.

Najczęstszy przebieg alergii w pierwszych 48 miesiącach życia związany z obciążeniem metalami ciężkim i pasożytami (konsekwencja obniżenia odporności) wygląda w sposób następujący:

  • 1-3 miesiąc życia (kolki, zielonkawe stolce, płaczliwość)
  • 3-24 miesiąc życia (pierwsze zmiany skórne, świąd skóry, AZS, bóle brzucha) – zaczyna występować pierwsza nadwrażliwość alergiczna na czynniki pokarmowe oraz inhalacyjne
  • 3-48 miesiąc życia (zmiany skórne, AZS, nadpotliwość, problemy oskrzelowe, astma) – zaczyna występować pierwsza nadwrażliwość na czynniki pokarmowe oraz inhalacyjne, przerost migdałków podniebiennych, remodeling oskrzeli, nadkażenia pasożytnicze i bakteryjne (m.in. pierwotniaki, gronkowce).

Przy omawianiu wpływu rtęci na organizm warto pamiętać, że przy podaniu szczepionki dochodzi do naruszenia naturalnej bariery ochronnej, jaką jest skóra, gdyż wpuszczana zostaje –  niemal wprost do krwi – mieszanina obcego białka i niebezpiecznych toksyn. Rodzice powinni być świadomi, że szczepionka to nie czysty wirus albo bakteria (jak to ma miejsce przy zakażeniu naturalnym), ale szereg toksycznych substancji, takich jak składniki konserwujące (metale w tym rtęć, antybiotyki o wysokim stopniu toksyczności), adiuwanty, czyli substancje pomocnicze wzmagające odpowiedź immunologiczną na szczepionkę oraz składniki swoiste (drobnoustroje, laktoza, mleko, albuminy), a to wszystko zawieszone w nośniku, w którym może być białko jaja kurzego. Zatrucie rtęcią może zostać w pewnym stopniu usunięte, ale przy wysokim skumulowaniu tego metalu, zostaje w organizmie. Ponieważ wiele szczepionek w Polsce podaje się tego samego dnia, a nawet w dniu narodzin, to ilość rtęci wszczepianej niemowlętom jest wielokrotnie wyższa od bezpiecznych limitów. Polskie niemowlę zaszczepione zgodnie z obowiązującym kalendarzem szczepień może otrzymać do 7 miesiąca życia:

  • 75 μg Hg w Wzb B – (3x 25 μg Hg)
  • 75 μg Hg w DTP lub DTP+Hib (3x 25 μg)
  • 25 μg Hg (Influenza)

Razem = 175 μg Hg (1000 Mikrogram [µg] to 1 Miligram [mg])

Działanie metali ciężkich nie ogranicza się tylko i wyłącznie do samych szczepień, a ich oddziaływanie na organizmy żywe zależy od stężenia. Wysokie koncentracje mogą prowadzić do zaburzeń procesów fizjologicznych, ale nawet przy niskich stężeniach mogą wywoływać niepożądane zmiany na skutek akumulacji. Obecnie w wyniku znacznego uprzemysłowienia i urbanizacji, możliwość wystąpienia nadmiaru pierwiastków śladowych w środowisku naturalnym zwiększyła się wielokrotnie. Wdychane pary rtęci są wchłaniane przez płuca do około 80 procent. W swojej pierwiastkowej formie rtęć może przekraczać barierę krew-mózg oraz barierę łożyskową. Z amalgamatu stomatologicznego, użytego do wypełnienia zębów, rtęć może nadal dostawać się do organizmu w dwojaki sposób, a mianowicie poprzez wydzielane pary rtęci z wypełnień amalgamatowych i w wyniku procesów ścierania się oraz procesów korozyjnych w nich zachodzących. Ze względu na wysoką rozpuszczalność w tłuszczach, ponad 90 procent organicznych związków rtęci wchłania się z przewodu pokarmowego. Również silne wchłanianie zachodzi przez skórę i płuca. Organiczna rtęć jest równomiernie rozprowadzana w organizmie i może przekraczać barierę krew-mózg oraz barierę łożyskową. Niezależnie od postaci i drogi dostawania się rtęci do środowiska wodnego, mikroorganizmy metylują ją i w ten sposób powstaje zawsze metylek rtęci. Jest on rozpuszczalny w tłuszczach, a zarazem bardzo toksyczny i trwały – jest to główna postać rtęci, która dostaje się i kumuluje w żywych organizmach. Wiele ludzkich tragedii było spowodowane właśnie przez organiczne związki tego metalu. Tak było w Japonii, Gwatemali, Iraku, Pakistanie. W każdym przypadku było to spowodowane spożyciem żywności obciążonej związkami rtęci. Na przykład ponad 3.000 ludzi zmarło w Iraku w latach 1971-72 w wyniku spożycia pszenicy zaprawionej fenylkiem rtęci. Wchłaniane do organizmu człowieka alkilowe związki rtęci szybko przedostają się poprzez krwiobieg do komórek mózgu, gdzie naruszają barierę krew-mózg, co prowadzi do zaburzeń metabolizmu układu nerwowego. W konsekwencji dochodzi do stałego chronicznego obciążenia układu immunologicznego, co może skutkować powstawaniem chorób autoimmunologicznych już na etapie noworodkowym.

Kolejny etap po obciążeniu rtęcią to  zainfekowanie organizmu przez liczne patogeny, od pasożytów, po drożdżaki, grzyby i bakterie. Najczęściej na tym etapie u alergika, oprócz zmian skórnych, zaczynają pojawiać się dolegliwości oddechowe oraz częsta zapadalność na infekcje. Niejednokrotnie głównym czynnikiem wywołującym alergie są metabolity pasożytów czyli ich odchody. Blokują ciała odpornościowe (prawidłowe działanie układu odpornościowego) torując drogę wirusom i bakteriom, dają stany spastyczne dróg oddechowych, powodują zwiększoną przepuszczalność naczyń. Są mocnym alergenem, dającym ekspozycję do wszelkich następnych uczuleń. Układ odpornościowy traktuje pasożyta jako intruza, produkując w tym celu przeciwciała (immunoglobuliny), które powinny go zwalczyć. Jednak zanim wytworzą się przeciwciała organizm uruchamia mechanizmy obronne w postaci produkcji histaminy. Nasila on trwający stan zapalny, który wywołuje coraz to ostrzejsze objawy chorobowe. Organizm cały czas wytwarzając histaminę staje się nadwrażliwy i zaczyna reagować alergicznie nawet na substancje które wcześniej nie uczulały np: nowe produkty pokarmowe, kurz domowy czy zarodniki pleśni i grzybów. 

Pasożyty żyją równolegle do naszego życia wewnątrz nas i korzystają z energii dostarczanej wraz z pokarmem, odżywiając się komórkami naszego ciała, a także korzystając z witamin, które zażywamy, troszcząc się o nasze zdrowie. W organizmie każdego z nas może znajdować się nawet 100 różnego rodzaju pasożytów, od mikroskopijnych rozmiarów typu bakterie i wirusy, po tasiemce oraz owsiki. Jedną z przyczyn chorób alergicznych, w tym AZS (zespołu atopowego zapalenia skóry), obok nietolerancji pokarmowych, mogą być patogeny. Zauważono, że u pacjentów po usunięciu rtęci i pasożytów z organizmu, cofają się objawy alergii, a co jeszcze ciekawsze – ustępują napady duszności w astmie. Jak wskazują naturopaci, pacjenci z AZS mają znacznie większą skłonność do rozwoju obciążeń bakteryjnych Staphylococcus i Streptococcus, grzybiczych Candida, Malassezia oraz wirusowych Herpes Viren, gdyż ich rozwojowi sprzyja stan zapalny na błonach śluzowych oraz uszkodzenie samego naskórka. Mikroorganizmy – ich białka i toksyny (superantygeny) mogą z kolei podtrzymywać i stymulować procesy zapalne w przebiegu alergii. Pojawia się tzw. „mechanizm błędnego koła”, który można przerwać stosując odciążenia metodą KTT, wykorzystującą testowanie według medycyny komplementarnej „5 przemian” >>>. Obecność pasożytów w organizmie może skutkować pojawieniem się lub nasileniem dolegliwości na tle alergicznym. Wzrost ilości pasożytów potęguje objawy chorobowe, co wynika z przeciążenia układu odpornościowego toksynami, wydzielanymi przez obumierające pasożyty, a tym samym zatrucia i wyniszczenia organizmu. Zarobaczenie kilkoma gatunkami pasożytów może skutkować powstaniem wielu różnych chorób, takich jak alergie, łuszczyca, cukrzyca, choroby psychiczne, bóle mięśni czy kręgosłupa, a także wywoływać katar, kaszel, zapalenia ucha i zatok oraz różnego rodzaju infekcje. Metabolity pasożytów mogą inicjować powstawanie astmy, gdyż blokując komórki odpornościowe, ułatwiają rozwój bakterii i wirusów, zwiększają napięcie mięśni dróg oddechowych, a także powodują zwiększoną przepuszczalność naczyń. Niekiedy zdarza się tak, że objawy astmy występują cyklicznie – po okresie samoistnego ustępowania, pojawiają się powtórne napady, co można tłumaczyć różnym wiekiem przeżycia robaków i ponowną ich inwazją. Osoby zajmujące się leczeniem infekcji pasożytniczych zauważają pozytywny wpływ odrobaczania na zmniejszenie objawów duszności u chorych na astmę, zmniejszenie nasilenia kaszlu o charakterze spastycznym, a także obserwują u nich spadek zachorowań na nawrotowe nieżyty dróg oddechowych oraz choroby zakaźne. Do najpowszechniejszych pasożytów zalicza się owsiki, włosogłówkę, glistę oraz lamblie, które najczęściej stwierdzane są wśród dzieci. Glisty to robaki żyjące w przewodzie pokarmowym, gdzie odżywiają się częściowo strawionym pokarmem swojego żywiciela. Pasożyty te pochłaniają pożywienie przeznaczone dla człowieka, a dodatkowo wydzielają trujące substancje, tzw. jady, zatruwające organizm, działające głównie na układ nerwowy. Objawia się to bólami i zawrotami głowy, bólami brzucha, mdłościami i wymiotami. Ponadto zakażenie glistą może dawać bardziej niespecyficzne objawy jak kaszel, podwyższona temperatura, drgawki, duszności i inne dolegliwości przypominające astmę oraz infekcje dróg oddechowych. Lamblie są chorobotwórczymi wiciowcami, wywołującymi u człowieka chorobę jelit o nazwie lamblioza. Pierwotniak powodujący chorobę atakuje głównie przewód pokarmowy człowieka, a zwłaszcza dwunastnicę i drogi żółciowe. Objawy przewlekłej lambliozy są często niespecyficzne i zalicza się do nich utratę masy ciała, luźne stolce, osłabienie i zmęczenie, rozdrażnienie, podwyższoną temperaturę, bóle i skurcze brzucha, wzdęcia, chudnięcie, zgagę, uczucie niesmaku w ustach, a nawet kolkę wątrobową, zapalenie trzustki czy jelit. Najczęstszą postacią infekcji pasożytniczej u człowieka jest zakażenie owsikami, powszechne zwłaszcza wśród małych dzieci. Dotyczy ono jelita grubego, w którym umiejscawiają się pasożyty. Do zarażenia dochodzi najczęściej drogą pokarmową poprzez dłonie i żywność zanieczyszczoną jajami pasożyta, jak również poprzez zanieczyszczoną bieliznę, pościel czy zabawki. Głównym objawem wywoływanym przez bytujące w organizmie owsiki jest swędzenie odbytu, ale mogą one powodować także migreny, lęki, depresję, bóle głowy, bezsenność oraz szybkie męczenie się. Zakażenie tasiemcem skutkować może nie tylko objawami ze strony przewodu pokarmowego, wśród których wymienić można bóle brzucha, wymioty, chudnięcie czy mdłości, ale także zmęczeniem, zawrotami i bólami głowy, wzmożoną potliwością rąk i nóg czy niedokrwistością. Wg niektórych źródeł powszechnym problemem, mogącym dotyczyć nawet 80% ludzi jest zakażenie rzęsistkiem. W zależności od lokalizacji manifestować się ono może krwawieniem z jelita grubego, nadżerkami w obrębie jelit, polipami czy wrzodami (rzęsistek jelitowy), zapaleniem narządów płciowych oraz cewki moczowej, a nawet bezpłodnością (rzęsistek pochwowy). Dokładniejsze objawy powodowane przez poszczególne pasożyty zawiera poniższa tabela.

Podsumowując powyższe, inicjatorem chorób alergicznych niewątpliwie w przeważającym stopniu jest obciążenie organizmu metalami ciężkimi w tym rtęcią, która przyczynia się w bezpośredni sposób do obciążeń patogennych, bakteryjnych, wirusowych oraz pasożytniczych. Obciążenia te najczęściej są pierwotną przyczyną choroby, stanowiącą istotne obciążenie instrumentów immunologicznych żywego organizmu. Antygeny pasożytów zalicza się do najbardziej stymulujących produkcję przeciwciał IgE. W zakażeniach pasożytniczych oraz w chorobach alergicznych proces zapalny ma podobny charakter – dochodzi wówczas do wzrostu stężenia całkowitego IgE, eozynofili, pobudzenia limfocytów Th2 i nacieków zapalnych w tkankach.

Przypadek pacjentki – 10 letniej Oliwii z 2015 roku

U Oliwii zdiagnozowano astmę w wieku 6 lat i na przestrzeni ostatniego czasu przebieg choroby uległ zaostrzeniu, a objawy nasilały się szczególnie w zawilgoconych pomieszczeniach. Lekarze przepisywali coraz większe dawki leków, które niewiele pomagały. Rodzice dowiedzieli się o testach alergicznych przeprowadzanych metodą STI >>>  i zdecydowali się na wykonanie ich u córki. Test wykazał alergię na różne mieszanki pleśni oraz alergię pokarmową na laktozę. Odczulenie spowodowało zmniejszenie odczuwanych objawów, ale nie wyeliminowało ich całkowicie (pozostał lekki kaszel, który choć był  mniejszy, ciągle się utrzymywał). Następnie wykonano diagnostykę obciążeniową KTT >>>. Test wykazał obciążenie pasożytami, takimi jak lamblie i glista. Dodatkowo stwierdzono obciążenie formaldehydem, aluminium oraz rtęcią. Już po 4 terapiach odciążających kaszel całkowicie zniknął, a napady astmatyczne przestały się pojawiać. Wysuszona do tej pory skóra wygładziła się, a jaj powierzchnia nabrała delikatnej wilgotności. Ustąpiła także nadmierna potliwość na karku, która nasilała się w okresach wieczornych.

Testy KTT do wykonania z próbki krwi na odległość >>>

PASOŻYT OBJAWY I CHOROBY JAKIE WYWOŁUJE
PATOGENY WĄTROBOWE
Przywra płucna szmery w płucach, poranny kaszel ze śluzem, bóle głowy, wymioty, zaburzenia narządu wzroku, reakcje alergiczne, torbiele płuc, podczas migracji larw mogą wystąpić bóle w klatce piersiowej, gorączka, kaszel i krwioplucie
Przywra chińska

Przywra kocia

bóle w nadbrzuszu i prawym podbrzuszu, promieniujące do pleców, szyi i lewego podżebrza, nudności, wymioty, zaburzenia trawienia, spadek apetytu, gorzki posmak w ustach, bóle i zawroty głowy, nerwowość, przewlekłe zmęczenie, reakcje alergiczne, może doprowadzić do marskości wątroby i zapalenia trzustki,
Motylica wątrobowa zaburzenia trawienia, zaburzenia funkcji wątroby, przewlekłe zakażenie doprowadzić może do zastoju żółci, zapalenia przewodów żółciowych, a nawet marskości wątroby,
PATOGENY JEITOWE
Glista ludzka (ascaris lumbricoides), glista psia, glista kocia bóle brzucha, ogólne osłabienie, zawroty i bóle głowy, kaszel, szczególnie w nocy, mdłości i wymioty, brak apetytu, podwyższona temperatura, zgrzytanie zębami, nadmierna pobudliwość, choroby nerwowe, obrzęki na twarzy, reakcje alergiczne, duszności, astma, infekcje dróg oddechowych, w przypadku masowej inwazji niedrożność jelit,
Włosień kręty ogólne osłabienie, podwyższona temperatura, obrzęki twarzy, wysypka, bóle mięśni, bóle brzucha, biegunka, nudności i wymioty,
Włosogłówka ogólne osłabienie, bóle głowy, brak apetytu, spadek masy ciała, u dzieci zahamowanie wzrostu, objawy alergiczne, rozdrażnienie, bezsenność, anemia, drgawki, utraty przytomności
Węgorek jelitowy nieokreślone bóle w całym ciele, bóle brzucha, niestrawność, swędzące zmiany skórne, utrata masy ciała, problemy żołądkowo – jelitowe – biegunki, wymioty, nudności, krwawienia z przewodu pokarmowego,
Owsik ludzki swędzenie w okolicy odbytu, utrata apetytu, niepokój, bóle głowy, depresja, bezsenność, w przypadku powikłań może dojść do przewlekłego zapalenia jelita grubego
Tasiemce zaburzenia funkcjonowanie przewodu pokarmowego – bóle brzucha, mdłości i wymioty, wzmożone łaknienie, utrata masy ciała, niekiedy nadwaga, zawroty głowy, łatwe męczenie się, nadmierna potliwość, niedokrwistość, zapalenie mięśni, uszkodzenie układu nerwowego, ucisk na narządy
Toksoplazma bóle głowy, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, objawy grypopodobne, choroby płuc, mięśni, wątroby, krwi, serca, bezsenność, depresje, opóźnienie rozwoju umysłowego, poronienia, uszkodzenie centralnego układu nerwowego,
Lamblia bóle w górnej części brzucha, często kurczowe, wzdęcia, nudności, bóle głowy, zmęczenie, bezsenność, wysypka, gorączka i stany podgorączkowe, zaparcia na przemian z biegunkami, swędzenie skóry, pokrzywka,
Chlamydia zapalenia cewki moczowej, nadżerki szyjki macicy, zapalenie jajowodów, zapalenie stawów, zapalenie spojówek, ropiejące oczy, bezpłodność
Rzęsistek jelitowy: polipy, nadżerki, zapalenie jelita cienkiego, zapalenie pęcherzyka żółciowego, krwawienia z jelita grubego, anemia, osłabienie, biegunki

pochwowy: zapalenie narządów płciowych, pieczenie pochwy, obfita wydzielina z pochwy, zapalenia cewki moczowej,  bezpłodność,

BAKERIE
Gronkowce ropne zapalenie skóry, śluzówek i kości – czyraki, ropnie, trądzik, liszajec, nieżyt dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, oskrzeli, płuc, mózgu, zapalenie mieszków włosowych, gronkowcowe zatrucia pokarmowe – bóle brzucha, wymioty, gorączka, biegunki,
Paciorkowce paciorkowcowe zapalenie gardła, róża, liszajec, zapalenie ucha środkowego, angina ropna, zapalenie zatok, posocznica, kłębuszkowe zapalenie nerek, nowotwory jelita grubego, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych u noworodków i dzieci, ropnie zębów, zapalenie mieszków włosowych,
Proteus infekcje dróg moczowych, zapalenie żołądka, sepsa, zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych
Borelioza rumień wędrujący pojawiający się w ciągu 1 – 3 tygodnia od ukłucia kleszcza, mogą mu towarzyszyć objawy grypopodobne, nawracające zapalenia stawów, zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych, zapalenie nerwów czaszkowych i mięśnia sercowego, zanikowe zapalenie skóry, u 10 – 15% rozwija się neuroborelioza objawiająca się zaburzeniami czucia i porażeniem nerwów obwodowych, zaburzeniem funkcji poznawczych i pamięci
Enterobakterie

Escherichia coli

zatrucia – nudności i wymioty, ostre, skurczowe bóle brzucha, wodnista biegunka, gorączka, osłabienie, uczucie zmęczenia, blada skóra, skapomocz,

infekcje układu moczowego, zapalenia płuc,

Enterokoki przewlekłe lub nawrotowe infekcje dróg moczowych, często lekooporne, zakażenia szpitalne, infekcje układu oddechowego
WIRUSY
Adenowirusy infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych – zapalenie gardła, migdałków, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie spojówek, zapalenie krtani, tchawicy i oskrzeli, kaszel,  infekcje oczu, zapalenia żołądka i jelit,
Herspes wirusy zmiany zapalne skóry i błon śluzowych, wykwity opryszczkowe – głównie w okolicach warg i narządów płciowych), rzadziej zapalenie spojówki,  rogówki lub skóry, opryszczkowe zapalenie mózgu,
HPV zakażenie sprzyja rozwojowi raka szyjki macicy,  pochwy i ustnej części gardła, kurzajki i brodawki stóp,
GRZYBY
Candida bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, zaparcia, bóle i zawroty głowy, spadek odporności organizmu, przewlekłe zmęczenie, problemy z koncentracją, zaburzenia pamięci, zaburzenia depresyjne,   problemy skórne, nawracające infekcje, nawracające infekcje uszu, przewlekły kaszel lub katar, niekontrolowany przyrost masy ciała,
Mucor zakażenia dróg oddechowych, choroby płuc, zapalenia oskrzeli,
Mallasezia infekcje skórne i układowe, łupież pstry, zapalenia mieszków włosowych, łojotokowe zapalenie skóry, wyprysk atopowy występujący na głowie i szyi

Źródła:

http://www.allum.pl/zagrozenia-i-alergeny/rtec

http://www.borelioza.org/materialy_lyme/a-tlumaczenie.pdf [IV]

http://www.forumpediatryczne.pl/wiadomosc/rtec-i-olow-jako-zagrozenie-dla-plodu-i-niemowlecia/512.html

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rt%C4%99%C4%87

Analiza składu chemicznego krwi pępowinowej 10 dzieci urodzonych w 2004 r. w amerykańskich szpitalach. Badanie przeprowadzone przez AXYS Analytical Services (Sydney, BC) and Flett Research Ltd.

https://vaccgenocide.wordpress.com/tag/formaldehyd/

Możliwe przyczyny alergii w toksynach środowiskowych.

Możliwe przyczyny alergii

Toksyny od lat zbierające się w naszym organizmie mogą powodować wiele groźnych chorób, w tym alergie. Czy wiesz, że niezliczone są objawy chorób narządów, które pojawiają się z powodu stale zanieczyszczonego jelita grubego? Niezależnie od tego, jakie leczenie zostanie zaproponowane, zazwyczaj jest to zaklęty krąg walki ze skutkami wewnętrznego brudu i obciążeń nagromadzonych po latach życia. Zapewne do tej pory leczenie choroby ograniczało się do leczenia jej skutków, podczas gdy to przyczyna stanowi korzenie ukryte w różnych obciążeniach organizmu. Oddziaływanie obciążeń organizmu w postaci pasożytów na Twój organizm może być wielorakie – od toksycznego przez mechaniczne, alergiczne i wreszcie polegające na wchłanianiu przez pasożyta zasobów pokarmowych gospodarza, co doprowadza do osłabienia organizmu i rozwoju choroby.

Każda choroba ma swoją przyczynę i podłoże, także alergia, a bez możliwości jej poznania walczymy jedynie z łagodzeniem objawów chorobowych. Test obciążeń organizmu KTT lub STI pozwala dokładnie określić rodzaj obciążenia organizmu. Tuż po wykonaniu testu terapeuta bądź specjalista dobiera indywidualną terapię, która będzie miała za zadanie usunięcie wykrytych obciążeń oraz odbudowę układu odpornościowego. Terapie są bezinwazyjne oraz bezbolesne i odbywają się bez  jakiejkolwiek, drogiej suplementacji. 

 

Alergia

Alergia to nieprawidłowa odpowiedź tkanek na oddziaływanie różnych substancji obcych (alergenów, będących najczęściej białkami lub polipeptydami), pokonujących bariery obronne organizmu. Odpowiedź ta polega na reakcji immunologicznej, w wyniku której powstają swoiste przeciwciała, które wiążąc się z antygenem prowadzą do uwolnienia substancji powodujących stan zapalny.

Choroby alergiczne dotykają około 40% populacji, a wśród najczęstszych alergenów wymienić można alergeny pokarmowe (zwłaszcza gluten, białka mleka, białka pszenicy, białka jaja oraz orzechy), pyłki oraz pleśnie. Objawy często bywają bardzo dokuczliwe i negatywnie wpływają na codzienne funkcjonowanie i jakość życia. Zachorowalność na astmę, zapalenie uszu, nieżyt nosa oraz dolegliwości dermatologiczne wzrosła ponad kilkukrotnie, a objawy skórne i oddechowe są widoczne już u co drugiego pacjenta.

Objawy alergii:

  • zmiany skórne (wysypka, trądzik, szorstka skórka, zaczerwienienie)
  • przewlekły katar lub kaszel, zatkanie nosa, kichanie
  • świszczący oddech
  • łzawienie oczu
  • nieprawidłowości ze strony przewodu pokarmowego (bóle brzucha, biegunki, zaparcia, wzdęcia, wymioty, kolki i ulewania u dzieci)
  • częste infekcje (zwłaszcza górnych dróg oddechowych)

Wykonaj test obciążeń organizmu KTT lub STI  celem sprawdzenia przyczyn swojej choroby. Zobacz jakie rozwiązania proponujemy aby zwalczyć przyczynę choroby.

Przypadek Pana Artura
„Od wielu lat, niezależnie od pory roku  miałem zmiany skórne, które nie tylko wyglądały bardzo nieestetycznie (były zlokalizowane głównie na rękach, ale okresowo pojawiały się na twarzy), ale także bardzo swędziały. Już w dzieciństwie zdiagnozowano u mnie atopowe zapalenie skóry, więc tą chorobę obwiniałem za wszystkie dolegliwości. Aż któregoś dnia, przez przypadek znalazłem w internecie interesującą stronę  i stwierdziłem, że nie zaszkodzi zrobić opisywanego na niej testu obciążeń, bo być może przyczyna moich dolegliwości jest zupełnie inna… I nie myliłem się – testy wykazały alergię na gluten i mleko. Nie pozostało mi nic innego, jak skorzystać z zaproponowanych mi terapii, które w połączeniu z odpowiednią dietą doprowadziły do całkowitego zlikwidowania objawów. Teraz już mogę jeść wszystkie pokarmy i mam nadzieję, że zmiany nie powrócą”.
Zadzwoń i umów się na wizytę: 509844448 lub 517 606026

Alergia co ma wspólnego z odpowiednim odżywianiem

Alergie i nietolerancje pokarmowe są coraz bardziej powszechnym zjawiskiem ostatnich lat, a częstość ich występowania stale rośnie. Duży wpływ na inicjowanie objawów chorobowych ma  przetworzona chemicznie i modyfikowana żywność, a także styl życia, gdyż ludzie żyjąc w ciągłym pośpiechu często zapominają o zdrowym odżywianiu. Alergia na pokarmy często daje wiele niejednoznacznych objawów, których utożsamienie z konkretnym alergenem może był kłopotliwe. Manifestować się ona może:

  • nieprawidłowościami w obrębie przewodu pokarmowego, takimi jak bóle brzucha, wzdęcia, biegunki czy zaparcia
  • zmian skórnych, do których zalicza się suchość, trądzik, wypryski, atopowe zapalenie skóry czy łuszczycę często świadczą o nieprawidłowej reakcji organizmu na różne składniki pożywienia
  • przewlekłym zmęczeniem, wahaniami nastroju, częstymi migrenami, zaburzeniami snu, obrzękami dłoni i stóp czy chorobami reumatycznymi
  • często nawracającymi infekcjami górnych dróg oddechowych, astmy oskrzelowej oraz pzerostami migdałków podniebiennych lub migdałka gardłowego

Pacjenci zwykle nie kojarzą tych nieprawidłowości z dietą, zwłaszcza gdy pojawiają się one kilka dni, a nawet miesięcy po spożyciu danego alergenu.

Żywność wysoko przetworzona oraz zanieczyszczenia środowiska mogą mobilizować układ immunologiczny, który zaczyna traktować wybrane składniki pożywienia jak groźne czynniki, dążąc do ich eliminacji. Do najbardziej uczulających produktów zalicza się pszenicę, mleko, orzechy, owoce morza, jaja oraz przetwory sojowe, ale uczulać może każdy produk w tym nawet organiczna kukurydza. Nieprawidłowa reakcja może wystąpić nawet wtedy, gdy wcześniej składnik przez długi czas był tolerowany. Rolę w tym procesie odgrywa głównie osłabienie bariery odpornościowej jelit, w błonach śluzowych których znajduje się większość komórek układu limfatycznego, zaangażowanych m. in. w ochronę organizmu przed rozwojem nadwrażliwości. Na osłabienie to, poza wysoko przetworzoną żywnością i zanieczyszczeniem środowiska wpływa zażywanie leków (główne antybiotyków, leków przeciwgrzybiczych i niesteroidowych leków przeciwzapalnych), dyzbioza (czyli nieprawidłowy skład mikroflory jelitowej), zakażenia bakteryjne i wirusowe, długotrwały stres, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu oraz kumulacja w organiźmie metali ciężkich w tym rtęci. Naturopaci i lekarze od lat leczący pacjentów z alergiami i obciążeniem metalami ciężkimi wskazują na zdumiewające podobieństwo między symptomami alergii, a symptomami zatrucia rtęcią. Niezwykle częste jest chroniczne alergiczne obciążenie organizmu szczepionkami w tym metalem i formaldehydem, które nie objawia się natychmiast w sposób wyraźny lecz stanowi stałe obciążenie systemu immunologicznego.

Wszelkie nadwrażliwości na pokarmy, prowadzące do znacznego pogorszenia komfortu życia można wyleczyć, przeprowadzając najpierw odpowiednie testy alergiczne, a następnie stosując odczulanie wykrytych alergenów metodą STI (Systemowa Terapia Informacyjna). Kilkuminutowy, bezinwazyjny test przeprowadzony na nowoczesnym urządzeniu medycznym, wykorzystującym zmiany oporu skóry po natychmiastowym pobudzeniu niezależnego od naszej woli autonomicznego układu nerwowego pozwala precyzyjnie wskazać składniki i produkty, których nie tolerujemy. Odczulanie połączone z odpowiednią, stosowaną przez określony czas dietą eliminującą wykryte alergeny spowoduje, że układ immunologiczny jelit przestanie reagować na nietolerowane wcześniej produkty pokarmowe i będzie można ponownie włączyć je do diety.

Zdiagnozowanie alergii i jej eliminacja wspomaga leczenie wielu przewlekłych chorób, takich jak trądzik, atopowe zapalenie skóry, łuszczyca czy skórne postacie alergii. Wskazaniem do wykonania testów są także przewlekłe dolegliwości żołądkowo – jelitowe, zespół jelita nadwrażliwego, częste stany zapalne błon śluzowych górnych dróg oddechowych, przewlekłe zmęczenie i pogorszenie nastroju, zaburzenia depresyjne, nawracające afty w jamie ustnej czy cukrzyca typu 2. Nie zapominać należy także o częstych infekcjach oraz hipertrofii narządów obronnych organizmu manifestujących powiększeniem lub przerostem migdałków.

Test warto wykonać nawet wtedy, gdy na co dzień nie doświadcza się żadnych widocznych dolegliwości, żeby przekonać się, co służy, a co szkodzi naszemu zdrowiu. Na pewno warto zadbać o to, aby nasza codzienna dieta była oparta w głównej mierze na zdrowej i jak najmniej przetworzonej, pozbawionej konserwantów i innych chemicznych dodatków żywności.

testy alergiczne a odżywianie

Choroby tarczycy, a nietolerancja laktozy

Źle się czujesz i od lat masz problem z alergią? Przyjdź do poradni Alergikus i przekonaj się o skuteczności usuwania przyczyn alergii za pomocą odpowiedniej diagnostyki i wygaszania alergenów metodą STI. Posiadamy ponad 20 letnie doświadczenie w usuwaniu alergii. Wykonaj test alergiczny i dowiedz się, co jest bezpośrednią przyczyną Twojej alergii. Zadzwoń 509 844 448 lub 517 606 026.

Choroby tarczycy to schorzenia, z którymi w ostatnich latach zmaga się coraz więcej osób. Dotyczą one głównie kobiet, także młodych, jednak częstość ich występowania wzrasta wraz z wiekiem, a momentem pojawienia się objawów w wielu przypadkach jest okres menopauzy.  Często, zanim zaburzenia zostaną zdiagnozowane i odpowiednio leczone mija dużo czasu, a w związku z tym, że wydzielane przez tarczycę hormony regulują pracę całego organizmu, jego prawidłowe funkcjonowanie zostaje zakłócone.

Tarczyca to gruczoł wydzielania wewnętrznego, zlokalizowany w przednio dolnej części szyi, złożony z dwóch płatów, połączonych cieśnią. Główną funkcją tarczycy jest produkcja i wydzielanie hormonów – trijodotyroniny (T3) i tyroksyny (T4), regulujących pracę większości tkanek organizmu, a także wpływających na metabolizm i termogenezę.  Czynność tarczycy regulowana jest przez przysadkę mózgową, która wydziela hormon tyreotropowy (TSH), pobudzający tarczycę do produkcji jej hormonów. Gdy gruczoł nie spełnia swoich funkcji, zakłóceniu ulega praca całego organizmu, co manifestuje się różnymi symptomami, zależnymi od rodzaju nieprawidłowości.

Niedoczynność tarczycy to schorzenie, w którym gruczoł wydziela zbyt małą ilość hormonów w stosunku do zapotrzebowania organizmu. Jedną z najczęstszych przyczyn takiego stanu jest choroba Hashimoto, czyli przewlekłe, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Jej istotą jest nieprawidłowe pobudzanie układu immunologicznego, w wyniku czego dochodzi do powstania przeciwciał, inicjujących zapalenie, stopniowo doprowadzające do zniszczenia gruczołu. Wśród objawów choroby wymienia się ciągłe uczucie zimna, zmęczenie, problemy z koncentracją, zaburzenia pamięci, zwiększenie masy ciała, zaparcia, suchość, łuszczenie się i bladość skóry, wypadanie włosów oraz zaburzenia miesiączkowania. Z kolei w nadczynności tarczycy dochodzi do nadmiernej produkcji hormonów tarczycowych. Głównymi przyczynami takiego stanu jest choroba Gravesa – Basedowa, czyli schorzenie o podłożu autoimmunologicznym, w którym własne przeciwciała pobudzają tarczycę do produkcji hormonów, a także guzki tarczycy. Objawy nadczynności są odwrotne do objawów niedoczynności narządu, a zalicza się do nich chudnięcie pomimo zwiększonego apetytu, uczucie gorąca, wzmożona potliwość, drżenie rąk, nerwowość, przyspieszenie czynności serca, wypadanie włosów, zaburzenia miesiączkowania i niepłodność. Do symptomów typowych dla choroby Gravesa – Basedowa zalicza się także wytrzesz gałek ocznych, obrzęk, podwójne widzenie i zaczerwienienie. Do likwidacji objawów niezbędne jest wyregulowanie poziomu hormonów tarczycy, zazwyczaj przy pomocy odpowiednio dobranej farmakoterapii, ale duże znaczenie ma także postępowanie dietetyczne, zależne od wykrytego schorzenia.

Bardzo ważna jest odpowiednia kaloryczność diety – w nadczynności tarczycy należy zadbać o dostarczenie odpowiedniej ilości kalorii, odpowiadającej zwiększonym potrzebom organizmu. Dieta powinna być bogatobiałkowa, oparta na żywności nieprzetworzonej, bogata w witaminy i składniki mineralne. Do składników odgrywających szczególną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy zalicza się jod, żelazo, selen i cynk, gdyż biorą one udział w przemianach enzymatycznych, niezbędnych w procesie produkcji hormonów.  80% jodu zawartego w organizmie znajduje się w tarczycy, a jego najlepszym źródłem są ryby morskie, takie jak dorsz, mintaj, halibut, tuńczyk oraz makrela.  Pierwiastek ten jest szczególnie istoty w diecie osób z niedoczynnością tarczycy, spowodowanej jego niedoborem. Niedobór żelaza także może nasilać niedoczynność tarczycy, a wśród produktów z jego dużą zawartością wymienia się produkty mięsne, ryby, żółtko jaja, niektóre warzywa (zwłaszcza szpinak, natka pietruszki, botwinka, buraki, bób), rośliny strączkowe, owoce (zwłaszcza suszone), orzechy i nasiona (szczególnie pestki dyni oraz nasiona lnu). Do najlepszych źródeł selenu zalicza się orzechy brazylijskie (już jeden orzech pokrywa dzienne zapotrzebowanie na ten pierwiastek w 200%), a w mniejszych ilościach występuje on w rybach, nasionach roślin strączkowych, mięsie, grzybach i pełnoziarnistych przetworach zbożowych. W cynk szczególnie bogate są orzechy i nasiona (dynia i słonecznik), rośliny strączkowe, jaja i zboża pełnoziarniste. Bardzo ważne jest spożywanie także odpowiedniej ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z grupy omega 3, które zmniejszają proces zapalny wywołany chorobą autoimmunologiczną. Bogate w ten składnik są tłuste ryby, zwłaszcza łosoś, śledź, makrela i sardynki oraz nasiona lnu, olej lniany i orzechy włoskie. Istotne znaczenie, szczególnie dla osób z niedoczynnością tarczycy, ma odpowiednia podaż błonnika, gdyż przyspiesza on perystaltykę jelit, a także pozytywnie wpływa na gospodarkę insulinową. Należy zadbać także o odpowiednie spożycie witamin C, D i E, gdyż wpływają one pozytywnie na funkcjonowanie układu immunologicznego.

Istnieją także składniki pokarmowe, które poprzez wpływ na metabolizm jodu mogą prowadzić do zmniejszenia jego stężenia w organizmie. Zakłócają tym samym syntezę hormonów tarczycowych, prowadząc do przerostu gruczołu – powstania tzw. wola. Do produktów wolotwórczych, nazywanych inaczej goitrogennymi, których powinny unikać zwłaszcza osoby z niedoczynnością tarczycy, zalicza się rośliny krzyżowe, takie jak kapusta, brukselki, kalafior, kalarepa, rzepa i jarmuż.

Z chorobami tarczycy, zwłaszcza na tle autoimmunologicznym, często współistnieje nietolerancja laktozy. Laktoza, inaczej cukier mleczny, to związek chemiczny zaliczany do grupy węglowodanów, zbudowany z glukozy i galaktozy, występujący jedynie w mleku ssaków. W rąbku szczoteczkowym jelita cienkiego laktoza zostaje rozkładana przez laktazę na cukry proste – glukozę i galaktozę, które następnie ulegają wchłonięciu do krwiobiegu. Najwyższą aktywność laktazy stwierdza się u noworodków i niemowląt w okresie karmienia piersią, a wraz z wiekiem ulega ona stopniowemu zmniejszeniu. Występujący u wielu dorosłych osób niedobór laktazy, skutkujący nieprawidłowym trawieniem cukru mlecznego może prowadzić do inicjowania wielu różnych objawów. Laktoza wchodzi w skład wielu produktów spożywczych, nie tylko mleka i jego przetworów, w związku z czym niezwykle trudne może być zupełne wyeliminowanie jej z diety. Nietolerancja laktozy, jeśli współistnieje z chorobami tarczycy, może być przyczyną nieskutecznego ich leczenia, tym bardziej, że laktoza często wchodzi w skład popularnych w tych schorzeniach leków.  Nie tylko laktoza może negatywnie oddziaływać na przebieg choroby tarczycy, ale także inne składniki mleka działają niekorzystnie. Białka obecne w mleku krowim, a zwłaszcza kazeina, jako antygeny mogą wywoływać reakcję alergiczną. Ponadto mleko zawiera goitrynę, która przenika do niego z pasz, a tym samym może działać wolotwórczo.

Wiele badań naukowych wskazuje także na związek pomiędzy autoimmunologicznymi chorobami tarczycy, a nietolerancją glutenu. Gluten to mieszanina białek roślinnych – gluteniny i gliadyny, występująca w niektórych ziarnach zbóż, takich jak pszenica, żyto i jęczmień. Owies, chociaż naturalnie nie zawiera glutenu może być nim zanieczyszczony, gdyż często przechodzi przez te same linie produkcyjne co inne zboża. Gluten nadaje produktom które go zawierają lepkość, sprężystość i plastyczność, w związku z czym jest powszechnie używany w przetwórstwie żywności, zwłaszcza w przemyśle piekarniczym. Szkodliwe działanie glutenu wynika z tego, że gliadyna posiada strukturę molekularną, przypominającą strukturę tarczycy. W sytuacji, gdy gliadyna naruszy barierę ochronną jelit i dostanie się do krwioobiegu, system immunologiczny rozpoznaje w niej zagrożenie i zaczyna wytwarzać przeciwciała. Przeciwciała przeciwko gliadynie uruchamiają procesy niszczące gruczoł tarczowy, a ich obecność stwierdza się u dużej części pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak choroba Gravesa – Basedova czy choroba Hashimoto.

Zatem dieta w chorobach tarczycy powinna być dostosowana do konkretnego przypadku chorobowego, bogata w witaminy (zwłaszcza D, E i C), składniki mineralne (szczególnie selen, jod, cynk, żelazo), w kwasy tłuszczowe omega 3, uboga w produkty działające wolotwórczo, a także pozbawiona mleka krowiego oraz glutenu.

 

 

Przypadek naszej pacjentki – pani Marii

Pani Maria zmaga się z chorobą Hashimoto od 10 lat, ale w ostatnim czasie, pomimo regularnego przyjmowania leków nie mogła ustabilizować poziomu hormonów tarczycy, a dodatkowo, poziom przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie uległ zwiększeniu.  Pani Maria zaobserwowała tego skutki – w przeciągu ostatnich 2 miesięcy przybrała na wadze 10 kg, choć starała się odżywiać zdrowo i niskokalorycznie. Dodatkowo nasiliły się u niej zaparcia,  czuła się ciągle zmęczona i nie mogła się na niczym skoncentrować. Koleżanka, która miała kiedyś podobne objawy zasugerowała, że może to być alergia na jakieś produkty i poleciła Pani Marii wykonanie testów alergicznych metodą STI. Testy te potwierdziły przypuszczenia koleżanki – wykazały alergię na białka mleka, laktozę, soję, pszenicę oraz gluten. Okazało się także, że leki jakie brała Pani Maria zawierały w składzie laktozę, co mogło wpływać  na zmniejszenie ich skuteczności. Od razu po wykonaniu testów pani Maria zastosowała odpowiednią dietę – pozbawioną mleka i glutenu i już po kilkunastu dniach zaobserwowała poprawę stanu zdrowia. Odczulenie wykrytych alergenów połączone z odpowiednią dietą, zamianą leków na pozbawione laktozy wpłynęło na unormowanie wyników badań, umożliwiając tym samym schudnięcie. Teraz, choć Pani Maria nie musi już tak restrykcyjnie przestrzegać diety, stara się unikać wszystkich, mogących szkodliwie oddziaływać na jej stan produktów.

Przeczytaj także https://alergikus.pl/laktoza-skladnik-lekow-mogacy-wywolywac-alergie/

Alergia na mleko krowie najczęstszym alergenem

            Alergia na mleko jest jednym z najczęstszych uczuleń w naszym społeczeństwie. Bierze się to z tego, że większość produktów, które spożywamy zawiera w sobie mleko, są to między innymi sery, jogurty, pieczywo, lody czy czekolada. Są to więc produkty bez których ciężko wyobrazić codzienne posiłki.

         Białko mleka krowiego jest jednym z najsilniejszych i najczęściej spotykanych alergenów. Najczęstszymi objawami jest AZS czyli Atopowe Zapalenie Skóry. W niektórych przypadkach alergia na mleko może zaatakować drogi oddechowe powodując uporczywy kaszel czy stany zapalne gardła. Może to w najgorszym wypadku doprowadzić nawet do astmy alergicznej. Wśród osób uczulonych na białko mleka spada także odporność a ich układ trawienny ulega osłabieniu i jego główna funkcja czyli trawienie i wchłanianie substancji odżywczych jest gorzej wykonywana.

         Warto pamiętać, że mleko dla naszego organizmu jest produktem ciężko strawnym. Wynika to z tego, że w wieku dziecięcym zaczynają zanikać dwa kluczowe enzymy : laktaza i renina, które biorą odpowiednio udział w trawieniu laktozy i kazeiny czyli cukru i białka znajdującego się w mleku krowim.

            Jeżeli mamy alergię na mleko powinniśmy jak najszybciej odstawić wszystkie produkty zawierające nawet śladowe ilości mleka krowiego, gdyż każdy kontakt z alergenem wpływa niekorzystnie na nasze zdrowie. Produktami, którymi możemy zastąpić mleko krowie jest soja i mleko kozie.

            Jednym ze sposobów na pozbycie się alergii na mleko krowie jest odczulenie alergenu metodą SIT – Systemowa Terapia Informacyjna. Testy i odczulanie tą metodą można wykonać w gabinecie Alergikus, który znajduję się na terenie Warszawy. Kontakt na www.alergikus.pl 

Nietolerancja laktozy

    Laktoza jest węglowodanem, a dokładniej dwucukrem, który wstępuje jedynie w mleku ssaków. U różnych ssaków poziom tego cukru jest różny. Enzymem odpowiedzialnym za rozkładanie laktozy na cukry proste jest laktaza, która hydrolizuje laktozę na glukozę i galaktozę. Człowiek posiada laktazę od urodzenia, a jej poziom zmniejsza się w momencie zakończenia spożywania mleka matki. Niedobór w organizmie enzymu-laktazy prowadzi do nietolerancji laktozy. Co ciekawe największy procent społeczeństwa, u których wykryto nietolerancję laktozy pochodzi ze społeczności, które najpóźniej udomowiły krowy. Dlatego też na nietolerancję laktozy w największej ilości cierpią mieszkańcy wschodniej Azji, a w najmniejszej mieszkańcy Europy. Dla przykładu w Polsce na nietolerancję laktozy cierpi 1,5% niemowląt i dzieci i około 20% dorosłych osób.

              Rozróżnia się dwa rodzaje nietolerancji laktozy : hipolaktazję czyli niedobór enzymu laktazy i złe wchłanianie laktozy z powodu chorych jelit.

               Najczęstszymi objawami nietolerancji na laktozę jest między innymi : biegunka, wzdęcia czy wiatry jelitowe. Innymi objawami może być burczenie w brzuchu, mdłości i wymioty. Nietolerancją na laktozę może być także przyczyną nadwagi, gdyż nietolerancja na laktozę często wiąże się z niesprawnymi jelitami.

W przypadku wystąpienia objawów należy wykonać test alergiczny, odczulić wykryty alergen oraz przeprowadzić niezbędną kilkutygodniową dietę w której wyłączymy całkowicie laktozę w jakiejkolwiek postaci.

Zapisz się już dziś na test: www.alergikus.pl

Dlaczego coraz więcej osób jest podatnych na nietolerancje laktozy ?

    W przeciągu ostatnich stu lat nawyki żywieniowe ludzi na świecie uległy zmianie w dużym stopniu. Wcześniej człowiek spożywał mleko w czystej lub mało przetworzonej postaci. Niestety w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wzrosło spożywanie produktów wysoko przetworzonych jak fast foody, produkty mrożone, produkty gotowe. Te produkty wysoko przetworzone posiadają między innymi duże ilości laktozy, przez co dzienna jej dawka dla organizmu często jest przekraczana. Spożywanie zbyt dużych ilości laktozy w produktach może doprowadzić do nietolerancji pokarmowej na laktozę i takich objawów jak między innymi biegunka, bóle brzucha i gorsze samopoczucie. Często zdarzają się także wzdęcia lub zaparcia.

       Laktoza jest dodawana do produktów wysoko przetworzonych, aby poprawić ich walory. Między innymi dzięki laktozie nie fermentują drożdże piekarskie, wpływa na krystalizację roztworów cukru niezbędną do wytwarzania słodyczy i zwiększa też twardość żywności przez co ułatwia przeżuwanie. Laktoza dodawana jest także do leków, a także do konserwantów czyli między innymi do aromatów, słodzików i wzmacniaczy smaku.

       Wynika z tego że laktoza znajduję się w większości produktów, które spożywamy na co dzień dlatego też rośnie liczba chorych na nietolerancję laktozy, a nietolerancja laktozy może być groźna dla zdrowia gdyż powoduje problemy jelitowe, co pogarsza wchłanianie substancji odżywczych, które są niezbędne do życia.

Już teraz możesz wykonać test i odczulić się na laktozę. Więcej na www.alergikus.pl

Nietolerancja laktozy u niemowląt

   W niektórych przypadkach nietolerancja na laktozę może pojawić się także u niemowląt. Jest to niebezpieczna sytuacja, gdyż niemowlak w pierwszym roku życia spożywa głównie mleko matki, które zaopatrza dziecko w odpowiednie substancje, a niestety w mleku matki znajduje się laktoza.

          Nietolerancja na laktozę u niemowląt pojawia z kilku powodów:

  • enzym laktaza w jelitach może być jeszcze niedostatecznie wykształcony,
  • infekcje wirusowe mogą doprowadzić do zwikszonej podatności na rozwinięcie się nietolerancji laktozy
  • infekcje jelitowe mogą doprowadzić do chwilowej nietolerancji na laktozę.

          W jaki sposób można wykryć u niemowlaka nietolerancję ? Zazwyczaj objawia się ona wodnistymi stolcami. Kiedy zobaczymy taki objaw powinno się odstawić mleko i wszystkie produkty mogące zawierać mleko i zawartą w nim laktozę. Produktami niezawierającymi laktozy są między innymi owoce, warzywa czy nieprzetworzone mięsa i ryby.

Kolejny krok to wykonanie bezinwazyjnego testu na nietolerancję laktozy. Więcej na www.alergikus.pl

Nietolerancja produktów mlecznych – laktoza

Zaburzenia trawienia laktozy i objawy nietolerancji pokarmów mlecznych, zawierających dużą ilość laktozy, są częstym problemem zarówno u dzieci jak i u dorosłych. Hipolaktazja (nietolerancja laktozy typu dorosłych) i nietolerancja laktozy u dzieci jest poważnym problemem współczesnego świata. Laktoza jest ważnym składnikiem prawidłowego żywienia niemowląt i małych dzieci. Już sam fakt, że cukier ten stanowi 100% składu węglowodanowego mleka matki powinien sugerować jego znacząca rolę biologiczną. A mianowicie, laktoza:

  • zawiera galaktoze która jest ważnym elementem budulcowym ośrodkowego układu nerwowego.
  • posiada bardzo niską słodkość. Jeżeli cukier biały opiszemy jako wartość 100, to słodkość laktozy wynosi zaledwie 25. Jest to korzystny element rozwoju smaku, który wydaje się być mechanizmem biologicznym zapobiegającym przekarmianiu i otyłości.
  • co najważniejsze działania prebiotyczne i wspomagające wchłanianie: doświadczenia naukowe sugerują, że obecność laktozy w pokarmie sprzyja lepszemu wchłanianiu wapnia oraz sprzyja kolonizacji jelit przez dobroczynne szczepy bakteryjne Lactobacillus oraz Bifidobacterium

Z tego powodu eliminacja laktozy z diety dziecka musi być uzasadniona i krótkotrwała. Można wykonać szybki i czuły test na jej nietolerancję, a po jej kilkudniowym odstawieniu wygasić czyli odczulić alergen, aby następnie sukcesywnie go wprowadzić do całodniowego jadłospisu. Testy alergiczne i odczulanie wykonasz w gabinecie Alergikus – www.alergikus.pl

Alergia u dziecka – kompendium wiedzy cz. 1

Wstęp

W ostatnich latach można zaobserwować masowe występowania zachowania organizmu ludzkiego predysponujące do występowania alergii pokarmowej. Z jej powodu cierpi duża część społeczeństwa, najczęściej niemowlęta, dzieci oraz młodzież. Według danych europejskich, występowanie alergii pokarmowej u dzieci i młodzieży przekracza już przedział 0,3-7,5% całej populacji europejskiej. Alergia pokarmowa jest trzecią co do częstości występowania chorobą alergiczną, zaraz po uczuleniach na pyłki i roztocza. Tak więc alergie i nietolerancje pokarmowe można nazwać również dolegliwościami cywilizacyjnymi. Zagrożeniem dla człowieka jest ewolucja w zakresie żywienia człowieka i żywności, a przede wszystkim wprowadzanie nowych technologii, korzystanie w coraz większym stopniu z żywności wysokoprzetworzonej gotowej do spożycia oraz zanieczyszczenie środowiska. Według Naturopaty Jacka Wikarskiego dodatkowym czynnikiem obciążającym organizm jest ekspozycja na zarodniki grzybów pleśniowych oraz ich metabolity takie jak β-glukany i mikotoksyny, które wywierać mogą działanie immunosupresyjne lub drażniące i w ten sposób promować zaburzenia w układzie oddechowym. Jak podkreśla Wikarski medycyna konwencjonalna nie zwraca szczególnej uwagi na antygeny grzybów pleśniowych mogących stymulować wytwarzanie specyficznych IgE u osób atopowych, co  przejawia się pojawieniem lub pogorszeniem kataru alergicznego lub astmy oskrzelowej. Według Naturopaty najczęstszymi objawami przy kontakcie osoby alergicznej z antygenem grzyba inhalacyjnego są: katar, kaszel, drapanie w gardle, specyficzna chrypka, a nawet łzawienie oczu. Często pojawia się u badanych przerost migdałka gardłowego oraz nawracające infekcje. Obserwuje się nader często problemy zatokowe oraz astmatyczne.

Do najważniejszych czynników środowiskowych ryzyka rozwoju alergii należą:

  • ekspozycja na alergeny pokarmowe
  • szkodliwe nawyki żywieniowe, karmienie niemowlaków sztucznymi mieszankami mlecznymi, wczesne wprowadzanie do pożywienia niemowlaków stałych produktów, niewłaściwy sposób odżywiania się kobiet w ciąży oraz podczas laktacji
  • siła alergenowa białek pokarmowych w tym białka mleka krowiego (kazeiny)
  • wielkość ekspozycji na alergen
  • indywidualna predyspozycja do choroby
  • bierne palenie
  • alergeny wziewne i inhalacyjne w tym pyłki oraz grzyby pleśniowe
  • zakażenia przewodu pokarmowego
  • nieświadome narażenie na alergeny
  • dokarmianie niemowlaków mieszankami mlecznymi
  • dodawanie do posiłków w dużych ilościach produktów alergennych np. jaj, soi, orzechów
  • brak karmienia piersią

Na skutek powyższych działań i czynników coraz częściej obserwuje się niepożądane reakcje organizmu na składniki zawarte w żywności. Odsetek ludzi, u których obserwowane są reakcje ogólne organizmu, nadwrażliwości lub stany umiejscowione w różnych układach i narządach ciągle wzrasta. Jednakże poznanie wszystkich czynników ryzyka chorób alergicznych i innych niepożądanych nadwrażliwości pokarmowych wymaga jeszcze dalszej obserwacji. Alergia to odbiegające od normy (nadmierna, niewspółmierna do bodźca) reakcja układu immunologicznego na specyficzny związek (antygen), na który dany organizm się uczulił.

W porę dostrzec objawy

Wiele alergii miałoby łagodniejszy przebieg, gdyby udało się w porę dostrzec jej objawy. Nie jest to łatwe, ale uważna obserwacja dziecka z pewnością pomoże. Objawy mogą być widoczne już po urodzeniu nawet w pierwszym dniu życia, ale najczęściej pojawiają się pomiędzy 3 a 6 miesiącem życiu lub tuż po poddaniu niemowlaka szczepieniom. Poniższe objawy mogą świadczyć o alergii, obserwować więc należy dziecko bardzo uważnie.

  • such skóra
  • ciemieniucha
  • świąd skóry
  • zmiany skórne w szczególności na twarzy, brzuszku oraz na powierzchniach zgięciowych
  • katarek
  • często zatkany nos lub głębokie furczenie w nosie
  • podkrążone oczy z naciekami
  • częste infekcje górnych dróg oddechowych
  • przerost migdałka
  • zapalenie uszu
  • czerwone oczy
  • wzdęcia i zaparcia
  • nieprawidłowe stolce (luźne, zielonkawe o nieprzyjemnym zapachu)
  • cuchnące bączki
  • przelewanie w brzuszku
  • nadpotliwość w szczególności w czasie snu
  • kolki
  • zmiany w zachowaniu (niespokojny sen, częsty płacz, nerwowość)
  • mały przyrost wagi lub wzrostu
  • nieprzyjemny zapach z ust

Objawy alergii u każdego pacjenta mogą być nietypowe. Mały Staś często ulewał co później okazało się, że było uczuleniem na laktozę zawartą w mleku krowim. Adaś miał nieprawidłowy zielonkawy i wodnisty stolec  co było reakcją na gluten zawarty w zbożach, które jadła karmiąca matka. Natalia łapała infekcję za infekcją, zdiagnozowano przerost migdałka gardłowego oraz częste zapalenie uszu. Jak się okazało uczulona była na alergeny inhalacyjne grzybów i pleśni. Jeżeli u twojego dziecka występują jakiekolwiek niepokojące objawy warto poddać dziecko diagnostyce którą przeprowadzić można nawet u niemowlaka. Więcej o metodzie na stronie www.alergikus.pl . Jak podaje Naturopata specjalizujący się w dietetyce Jacek Wikarski (nie związany z farmacją i zawodem lekarza) należy pamiętać że nawet po wygaszeniu “odczuleniu” alergenu i zastosowaniu diety karencyjnej i tak jesteśmy “alergikami” do końca życia. Samo odczulenie “wygaszenie” pozwala na ponowne wprowadzenie alergenu do codziennego jadłospisu przy jednoczesnej poprawie zmian skórnych. Możemy natomiast po jakimś czasie zacząć reagować jako osoba alergiczna i nadwrażliwa na inny alergen pokarmowy.

Nie zawsze alergia

Czasami zbyt pochopnie niektórzy diagnozują objawy chorobowe jako alergię. Bez wykonania odpowiedniej diagnostyki to tylko przypuszczenia. Czasami przy objawach typowo alergicznych mogą występować:

  • pasożyty
  • nadkażenia bakteryjne

W kierunku pasożytów można wykonać łatwy i szybki oraz bezinwazyjny test. Więcej na www.holismedica.pl

A jednak alergia

Jeśli u twojego dziecka zdiagnozowano alergię pokarmową, a jesteś mamą karmiącą, musisz przejść na dietę eliminacyjną którą najlepiej skonsultować z dietetykiem. Na początku trzeba wyeliminować pokarmy na które jest uczulone dziecko. I tu należy przyjąć postawę detektywa, ponieważ alergeny mogą być ukryte w bardzo różnych produktach – czytaj dokładnie etykiety, dzwoń do producentów i importerów, rób wszystko, by poznać dokładny skład danego produktu.

Lista najczęściej uczulających produktów:

  • mleko (białko mleka krowiego oraz laktoza) i jego przetwory oraz białka mleka znajdujące się w różnych produktach: wędlinach, pieczywie, ciastkach, bułkach, płatkach śniadaniowych, słodyczach etc.
  • soja i lecytyna sojowa
  • kukurydza
  • pszenica po jej modyfikacji
  • gluten
  • jaja, także te „ukryte“ w produktach spożywczych (pieczywo, makarony, żółte sery (sic!), ciastka itp.)
  • owoce tropikalne i cytrusy: kiwi, pomarańcze, cytryny, grejpfruty itp.
  • kakao
  • orzechy
  • drożdże

W diecie pozbawionej mleka krowiego chodzi nie tylko o usunięcie z pożywienia mleka i jego przetworów takich jak sery czy jogurty, ale pełne wyeliminowanie tzw. ”informacji mlecznej”. Pod tym hasłem rozumiemy biofizykalne drgania, którymi charakteryzują się wszystkie substancje, przy czym każda z nich posiada własne „specyficzne” spektrum drgań. Jest to tzw. ”biofizykalny kod”. Okazuje się,  że u wielu pacjentów nadwrażliwość na alergeny może być na tyle duża, że już sam kontakt z  niematerialną informacją pod postacią specyficznych drgań substancji, może wywołać silne lub bardzo silne reakcje. Ma to szczególnie duże znaczenie w przypadku chorych z neurodermitis. Pełna eliminacja wszelkiego rodzaju „informacji mlecznej” jest niezwykle trudna dla pacjentów z alergią mleczną. Tekst ten przybliża jedynie pojęcie ścisłej karencji mlecznej i przedstawia tylko ogólny zarys postępowania w takich przypadkach. Każdorazowo konieczne jest jednak duże wyczucie i rozwaga. Alergia na mleko krowie (obcogatunkowe białko) jest uczuleniem na składniki białkowe mleka (kazeinę, laktoalbuminę, laktoglobulinę). Zdarzają się także nietolerancje cukru mlecznego – laktozy. Nie są znane nietolerancje tłuszczu mlecznego dlatego też uczulony na mleko krowie dobrze toleruje śmietanę lub masło. Objawy alergii na mleko krowie mogą się zmieniać co do miejsca i formy występowania. Części ciała, gdzie uwidacznia się uczulenie u poszczególnych osób mogą być bardzo różne. Najczęściej objawy pojawiają się na skórze  (AZS atopowe zapalenie skóry) lub w formie zaparć czy biegunek. U niemowląt i dzieci alergia na mleko krowie często jest przyczyną niepokoju i skłonności do wzdęć. Badania wskazują, iż u prawie połowy “płaczliwych dzieci” istnieje nietolerancja na mleko krowie.

Dieta

Należy podkreślać, że kobiety z rodzin obciążony atopią lub posiadające już dzieci wykazujące alergie na pokarmy, powinny podczas laktacji zachować dietę zaleconą przez specjalistę. Udowodniono, że dziecko może uczulić się na pokarmy już w życiu płodowym, kiedy nie wytworzy immunotolerancji na pokarm. Ale nie ma podstaw do stosowania diety hipoalergicznej przez kobiety ciężarne (może to jej zaszkodzić), jak to wskazane jest u karmiących.

Dlaczego podczas laktacji kobiety z rodzin obciążony atopią lub posiadające już dzieci wykazujące alergie na pokarmy, powinny przestrzegać odpowiedniej diety? Alergeny z mleka krowiego przechodzą do mleka kobiecego i w ten sposób niemowlę może uczulać się na różne alergizujące białka – wszystkie najczęściej wywołujące alergię i opisane poniżej. Niemowlęta są szczególnie predysponowane do rozwoju alergii pokarmowej dlatego, że ich przewód pokarmowy, niedojrzały morfologicznie i czynnościowo, jest miejscem pierwszej odpowiedzi odpornościowej. Poza tym, zarówno odpowiedź immunologiczna, tak i zarówno miejscowa u niemowlęcia jest tez niedojrzała. Dlatego, w rodzinach dużego ryzyka (atopowych) zaleca się:

  • kobiety powinny unikać mleka, jaj, orzechów w okresie karmienia piersią (powinno się pamiętać wówczas o przyjmowaniu preparatów wapnia);
  • karmienie piersią powinno stanowić jedyne pożywienie niemowląt przez 6 miesięcy
  • niemowlęta żywione w sposób mieszany powinny być aż do 12 m. ż. dokarmiane mieszankami hipoalergicznymi
  • niemowlęta nie powinny otrzymywać posiłków stałych przez 6 miesięcy, mleka krowiego przez minimum 12 miesięcy, jaj, orzechów i ryb przynajmniej przez 24 miesiące
  • przy małym dziecku należy przerwać palenie papierosów (w tym bierne)

Wdrażając dietę eliminacyjną należy upewnić się, że prawidłowo ustalona i modyfikowana w zależności od potrzeb dieta, zapewnia prawidłowy rozwój psychofizyczny dziecka, chroniąc przed wystąpieniem niedoborów.

Laktoza i jej nietolerancja.

Laktoza to węglowodan zaliczany do grupy dwucukrów. Substancja ta znana jest również pod nazwami cukier mleczny lub cukier mlekowy. Laktoza występuje w mleku ssaków, które jest jedynym źródłem laktozy w przyrodzie. Wytwarzana jest z glukozy przez tzw. aparaty Golgiego w komórkach mleko twórczych. W przemysłowej produkcji laktozę uzyskuje się z serwatki, przy użyciu ultrafiltracji czy też odwróconej osmozy. Stosowana jest w przemyśle farmaceutycznym jako wypełniacz, w lecznictwie oraz przemyśle spożywczym. Jest najczęściej używaną substancją pomocniczą (excipiens) w recepturze aptecznej.

Objaw alergii na cukier mleczny może się zmieniać co do miejsca i formy występowania. Części ciała, gdzie uwidacznia się uczulenie u poszczególnych osób mogą być bardzo różne. Najczęściej objawy pojawiają się na skórze  (AZS atopowe zapalenie skóry) lub w formie wzdęć, zaparć czy biegunek. U niemowląt i dzieci alergia na laktozę często jest przyczyną niepokoju i skłonności do wzdęć. Badania wskazują, iż u prawie połowy “płaczliwych dzieci” istnieje nietolerancja na laktozę lub kazeinę. U osób dorosłych objawy nietolerancji laktozy uwidaczniają się najczęściej od wewnętrznej strony dłoni w postaci pęcherzyków lub pozostalych zmian skórnych w tym pęknięć skóry.

Gdzie znajdziemy laktozę w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym:

  • suplementy diety
  • leki homeopatyczne
  • wędliny
  • kiełbasy i pozostałe wyroby mięsne
  • przyprawy (najczęściej jest to zawartość śladowa ale niestety jest to zawartość która może wywoływać reakcje alergiczne)

Laktoza trawiona jest w jelicie cienkim, przy udziale enzymu o nazwie laktaza (produkowanym przez rąbek szczoteczkowy jelita cienkiego). U człowieka najwyższa aktywność laktazy występuje u noworodków i niemowląt w okresie karmienia piersią, później stopniowo zmniejsza się z wiekiem i u większości osób dorosłych osiąga zaledwie 10% aktywności pierwotnej. Dlatego też bardzo często występuje nadwrazliwość alergiczna i nietolerancja laktozy już nawet u dzieci od 2 roku życia. Utrzymanie aktywności tego enzymu w wieku dorosłym –charakterystyczne m.in. dla mieszkańców Europy Północnej, to cecha uwarunkowana genetycznie, wywołana mutacjami w obrębie genu.

Wykonanie badań na nietolerancję laktozy oraz pakiet odczuleń uzyskasz w gabinecie Alergikus:  https://alergikus.pl/kontakt.htm

Tekst przygotował: Naturopata – Dietetyk Jacek Wikarski D. Sc. med

Dieta bezmleczna

POŻYWIENIE POZBAWIONE MLEKA KROWIEGO

W diecie pozbawionej mleka krowiego chodzi nie tylko o usunięcie z pożywienia mleka i jego przetworów takich jak sery czy jogurty, ale pełne wyeliminowanie tzw. ”informacji mlecznej”. Pod tym hasłem rozumiemy biofizykalne drgania, którymi charakteryzują się wszystkie substancje, przy czym każda z nich posiada własne „specyficzne spektrum drgań. Jest to tzw. ”biofizykalny kod”. Okazuje się że u niejednego pacjenta nadwrażliwość na alergeny może być na tyle duża, że sam kontakt z niematerialną informacją pod postacią specyficznych drgań substancji, może wywołać silne lub bardzo silne reakcje. Ma to szczególnie duże znaczenie w przypadku chorych z neurodermitis. Pełna eliminacja wszelkiego rodzaju „informacji mlecznej” jest niezwykle trudna dla pacjentów z alergią mleczną. Tekst ten przybliża jedynie pojęcie ścisłej karencji mlecznej i przedstawia tylko ogólny zarys postępowania w takich przypadkach. Każdorazowo konieczne jest jednak duże wyczucie i rozwaga. Alergia na mleko krowie (obcogatunkowe białko) jest uczuleniem na składniki białkowe mleka (kazeinę, laktoalbuminę, laktoglobulinę). Zdarzają się także nietolerancje cukru mlecznego laktozy. Nie są znane nietolerancje tłuszczu mlecznego. Dlatego uczulony na mleko krowie dobrze toleruje śmietanę lub masło. Objawy alergiczne na mleko krowie mogą się zmieniać co do miejsca i formy występowania. Części ciała, gdzie uwidacznia się uczulenie u poszczególnych osób mogą być odmienne. Najczęściej objawy pojawiają się na skórze (AZS atopowe zapalenie skóry) lub w formie zaparć lub biegunek. U niemowląt i dzieci alergia na mleko krowie często jest przyczyną niepokoju i skłonności do wzdęć. Badania wskazują iż u prawie połowy “płaczliwych dzieci” istnieje nietolerancja na mleko krowie.

PRODUKTY KTÓRE ZAWSZE ZAWIERAJĄ BIAŁKO I LAKTOZĘ MLEKA KROWIEGO

– MLEKO w każdej postaci (pasteryzowanej, UHT, skondensowanej, w proszku), wyprodukowane wszystkie odżywki dla dzieci na bazie mlecznej,

– PRODUKTY MLECZNE takie jak: jogurty, kefiry, zsiadłe mleko, desery mleczne, wszystkie rodzaje serów

– PIECZYWO gotowe chałka, bułka oraz pieczywo chrupkie (stosowane proszki do pieczenia pieczywa są produkowane najczęściej na bazie mleka, nie podaje się na opakowaniu jego zawartości)

– CIASTKA wszystkiego rodzaju

– KLUSKI gdy do wyrobu ciasta zostało użyte mleko

– WYROBY CUKIERNICZE : torty, ciasta, keksy

– LODY : wszystkie rodzaje

– CZEKOLADA: praktycznie w każdej postaci, również batony znanych marek

 

PRODUKTY KTÓRE MOGĄ ZAWIERAĆ BIAŁKO I LAKTOZĘ MLEKA KROWIEGO

 

– MASŁO

– ŚMIETANA

– MARGARYNA (wyjątek to margaryny ze zdrową żywnością)

– MAKARONY (wyjątek to niektóre makarony pozbawione receptury włoskiej)

– CHLEB

– PIECZYWO (stosowane proszki do pieczenia pieczywa są produkowane najczęściej na bazie mleka, nie podaje się na opakowaniu jego zawartości)

– PREPARATY Z PŁATKÓW ZBOŻOWYCH

– KONCENTRATY ZUP I SOSÓW

– KAPUSTA KISZONA wytwarzana z z dodatkiem serwatki

– MIĘSO przerobione poza domem i KIEŁBASY (dodawane do niego mleko to najczęściej chude mleko w proszku)

– SERY BEZ MLEKA KROWIEGO – niestety prawie wszystkie oferowane przez handel sery kozie i owcze zawierają mleko krowie w ilości do 1⁄3 całkowitego składu mleka (sklepy nie wiedzą o tym fakcie więc dla pewności należy kupować produkty bezpośrednio u wytwórcy lub poddać chorego testom alergicznym na wybrane produkty)

Najlepszym rozwiązaniem jest przetestowanie chorego na wybrane z listy produkty.

PRODUKTY ZASTĘPCZE

– MLEKO SOJOWE (zawiera wartościowe białka roślinne i używane jest do produkcji pokarmów bezmlecznych dla niemowląt

– MLEKO KOZIE (jest tolerowane przez większość uczulonych na mleko krowie i może być używane zastępczo do wszystkich celów gospodarczych)

– MLEKO OWCZE (porównywalnie do mleka koziego)

– MLEKO KOŃSKIE (idealne dla osób z wrażliwością skórną)

– HYPOALERGICZNE ODŻYWKI DLA DZIECI niestety czasami należy je przetestować

PRAKTYCZNA UWAGA

W przypadku pacjentów z ciężką postacią neurodermitis w fazie ostrej powinno się na pewien czas usunąć z całego otoczenia wszelkie produkty zawierające mleko w jakiejkolwiek postaci

 

Szybki kontakt!
+
Wyślij!