Biorezonans, nazywany także Systemową Terapią Informacyjną (niem. System Informations Therapie), jest wynikiem logicznego zastosowania w praktyce osiągnięć nauk przyrodniczych: fizyki w połączeniu z olbrzymim dorobkiem starych systemów medycznych świata wschodniego i zachodniego. Mowa tu oczywiście o akupunkturze i homeopatii. Obraz chorego człowieka zmienił się na przestrzeni ostatnich lat na wzór zmieniającego się na niekorzyść naturalnego środowiska, w którym żyjemy i w którym na co dzień oddychamy. Do myślenia daje nam masowe zjawisko poszukiwania pomocy przez przewlekle chorych poza medycyną akademicką. Olbrzymia ilość pacjentów poszukuje alternatywy dla chemii, skalpela czy promieni. Alternatywę tę coraz częściej znajduje w technikach terapii bioinformacyjnej. Franz Morell, pionier terapii informacyjnej, bazując na przesłankach elektroakupunktury Reinholda Volla oraz na wiedzy homeopatii Hahnemanna, stworzył i wprowadził pierwszą na świecie terapię z własnymi drganiami pacjenta, dziś już rozpowszechnioną i znaną pod nazwą terapii biorezonansowej.

Cała technika biorezonansowa oparta jest na pierwowzorze medycznym TCM (Tradycyjnej Chińskiej Medycyny), czyli na 12 głównych meridianach Yin i Yang. W szczególności dobrze zostało to wykorzystane w urządzeniach Trikombin i Bicom. Człowiek dzięki swoim zmysłom jest w stanie odbierać pewien rodzaj drgań elektromagnetycznych. Ten sam powtarzalny odbiór występuje także wśród zwierząt. Nie dziwi nas, iż zwierzę wyczuwa przybycie swojego właściciela na kilkanaście minut przed jego powrotem do domu. Sam człowiek wysyła pewne sygnały. Myśląc o kimś przebywającym daleko od nas, nawet tysiące kilometrów, po chwili odbieramy od tej osoby telefon – mówimy, że ściągnęliśmy ją właśnie myślami. To właśnie jest zagadką fal elektromagnetycznych krążących w otaczającym nas świecie. Wszystko dosłownie dookoła nas i wokół nas drga i wysyła specyficzne wzorce drgań. W przypadku diagnostyki biorezonansowej poszukuje się nie tylko jednakowych wzorców drgań, ale również tych odwróconych, nazywanych fachowo – zinwertowanymi. Odpowiednio ustawiony aparat diagnostyczny jest w stanie odwracać wzorce drgań elektromagnetycznych, co jest niezmiernie istotne w przypadku usuwania alergii, gdyż umożliwia to identyfikację alergenów i przyczyn choroby. Wysłane z powrotem do pacjenta odwrócone wzorce drgań działają w ten sposób, iż reakcje alergiczne na daną testowaną substancję zostają wręcz „zresetowane”, a organizm nie reaguje już w formie alergicznej, gdy wejdzie w kontakt z tą substancją. Mogą to być zarówno alergeny pokarmowe, jak i inhalacyjne, lub też kontaktowe.

Rysunek poniżej przedstawia dezaktywację engramu alergii – śladu pamięciowego w mózgu. Przedstawiono na przykładzie alergii pokarmowej na gluten. Poprzez kontakt z alergenem u pacjenta dochodzi do aktywizacji engramu alergii, co wyzwala procesy biochemiczno-immunologiczne reakcji alergicznej na płaszczyźnie materii. 

W terapii biorezonansowej, inaczej mówiąc, bioinformacyjnej, wykorzystuje się istniejące w organizmie człowieka i wokół niego drgania elektromagnetyczne, które są nadrzędne w stosunku do procesów biochemicznych i nimi sterują. W uproszczeniu: metoda ta bazuje na odbiorze przez odpowiednie mosiężne kubki informacji elektromagnetycznych i przekazaniu ich do urządzenia, gdzie mogą zostać one obrócone o 180 stopni w ten sposób, że wywołująca daną chorobę informacja zostaje przekształcona w jej przeciwieństwo. Pasożyty, bakterie czy grzyby, wysyłając swoje określone spektrum wibracji, zostają natychmiastowo osłabione dzięki odsyłaniu odwróconych wibracji na ciało pacjenta. Wykorzystuje się w tym celu czynniki zakaźne w postaci substancji pierwotnych lub homeopatycznych nozodów. Kolejna możliwość to zastosowanie przeniesienia swoistych dla danego pacjenta wibracji na niego samego, poprzez modulację i wysłanie informacji terapeutycznych z powrotem do pacjenta. Fachowo nazywane jest to w biorezonansie przez wielu praktykujących terapeutów: terapią za pomocą własnych wibracji pacjenta. Poza fizjologicznymi (harmonicznymi) drganiami elektromagnetycznymi w organizmie człowieka istnieją również drgania patologiczne (dysharmoniczne). Drgania fizjologiczne sterują reakcjami chemicznymi, procesami rozwojowymi, regeneracyjnymi i koordynują przemianę materii oraz procesy wydzielania hormonalnego; zaś patologiczne odgrywają rolę zakłócającą, wywołaną np. obciążeniem ustroju toksynami, zranieniami (tkanka bliznowata), infekcjami, niewyleczonymi chorobami. Sumę drgań fizjologicznych i patologicznych określa się mianem drgań własnych organizmu pacjenta.

Komórki naszego organizmu nie komunikują się tylko dzięki przekaźnikom chemicznym, ale także za pośrednictwem pól częstotliwości elektromagnetycznych, wysyłając i odbierając je. Sieć komórek w zdrowym organizmie ma z góry zaprogramowany prawidłowy wzór częstotliwości harmonicznych, jeżeli organizm zaczyna chorować, sieć ta jest zakłócona, a komunikacja nie przebiega prawidłowo. Organizm zawsze reaguje na zakłóconą komunikację chorobą.