INSULINOOPORNOŚĆ

Źle się czujesz i nie wiesz dlaczego?

„Lepiej zapobiegać, niż leczyć” – obserwując niewielkie dolegliwości, powinniśmy reagować jak najszybciej, by uniknąć rozwoju poważniejszych „chorób”. 
Naturopata Jacek Wikarski

Ciągłe zmęczenie i senność, kłopoty z utrzymaniem prawidłowej wagi i obniżenie nastroju często zrzucamy na pory roku, gorszej pogody, przepracowania, czy spadku odporności. Tymczasem te objawy mogą wskazywać, że zmagamy się z insulinoopornością. Choć nie jest to jednostka chorobowa, pogłębiająca się insulinooporność może doprowadzić cukrzycy typu 2.

Insulinooporność charakteryzuje się obniżoną wrażliwością komórek naszego organizmu na działanie insuliny, która reguluje poziom cukru we krwi. Im więcej zjadamy węglowodanów i im więcej glukozy krąży we krwi, tym więcej insuliny musi wyprodukować nasza trzustka, by przetransportować nadmiar glukozy do komórek. Kiedy stale zjadamy węglowodany, nasza trzustka stale jest pobudzana do wytwarzania glukozy. Jeśli taka czynność nieustannie się powtarza, komórki organizmu w końcu odmawiają przyjmowania glukozy. Efekt końcowy jest taki, że komórki nie przyjmują glukozy, która zaczyna krążyć we krwi w coraz większych ilościach, a komórki pozostają bez energii. Ciało ratując się przed zbyt wysokim stężeniem cukru, przekazuje glukozę do wątroby, a tam przekształca ją w tłuszcz i magazynuje. 

Obrazowo, insulina jest wagonikiem wypełnionym cukrem, który swój ładunek dostarcza do komórek w organizmie. Gdy jemy, wzrasta poziom glukozy we krwi – to dla niej znak, że musi wyruszyć w drogę. Komórka rozpoznaje insulinowy wagonik i wpuszcza go do środka, zyskując potrzebne paliwo. My czujemy się syci i pełni energii. Jeśli jednak poziom cukru jest stale podwyższony, to coraz więcej wagoników insulinowych krąży w krwiobiegu. Komórki nie nadążają z przyjmowaniem kolejnych ładunków i przestają reagować na kolejne dawki insuliny. Ten stan nazywamy insulinoopornością. Teraz wagoniki insuliny przepełnione cukrem bezradnie błądzą po organizmie. Wzrasta poziom glukozy we krwi. Komórki, choć otoczone potrzebnym im biopaliwem (glukozą), są głodne i brakuje im energii. W efekcie czujemy się senni, zmęczeni i stale mamy apetyt. Gdy poziom cukru strzela w górę, organizm włącza działania ochronne – obniża go, przekształcając jego nadmiar w tłuszcz, który magazynuje w tkankach. Stąd często pojawia się nadwaga. W konsekwencji glukoza nie jest spalana w tkankach, a jej poziom we krwi wzrasta. Wówczas organizm, aby utrzymać prawidłowy jej poziomu we krwi, zwiększa wydzielanie insuliny. To zaś nadmiernie obciąża trzustkę. Z czasem jej wydolność spada i produkuje coraz mniej insuliny, co z kolei prowadzi do cukrzycy.

Niestety taki stan rzeczy może uszkadzać nasze naczynia krwionośne, mózg oraz stwarzać pożywkę do rozwoju chorobotwórczych bakterii, wirusów czy grzybów z rodzaju candida. Insulinooporność nie została zakwalifikowana jako samodzielna jednostka chorobowa, uznawana jest jednak za poważne zaburzenie metaboliczne. Jeżeli towarzyszy jej nadwaga, podwyższony cholesterol i trójglicerydy oraz wysoki poziom cukru na czczo i nadciśnienie tętnicze, możemy mówić o tzw. zespole metabolicznym. Powiązanie tych wszystkich czynników znacząco zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 lub miażdżycy i związanych z nią powikłań naczyniowych.

Przyczyny insulinooporności mogą być bardzo różne. U części osób ma ona podłoże genetyczne, u innych wynika z zaburzeń hormonalnych, które działają przeciwstawnie do insuliny. Insulinooporność często idzie w parze z takimi chorobami, jak nadczynność tarczycy, zespół Cushinga, czy pierwotna nadczynność przytarczyc. Insulinooporność może być też efektem przyjmowania niektórych leków, w tym preparatów przeciwwirusowych, leków sterydowych, antybiotyków, czy antykoncepcji hormonalnej. Jednak najbardziej zagrożone insulinoopornością są osoby z nadwagą i otyłe, zwłaszcza te, u których tkanka tłuszczowa gromadzi się na brzuchu. Dzieje się tak dlatego, że to właśnie tłuszcz trzewny wytwarza hormony przeciwstawne do insuliny. Zatem im więcej tego tłuszczu, tym mniejsza wrażliwość na działanie insuliny. Nie bez znaczenia jest także brak aktywności fizycznej oraz dieta obfitująca w tłuszcze i węglowodany proste – oba te czynniki mają niebagatelny wpływ na przyrost wagi.

Zarówno  insulinooporność jak i Hashimoto to przypadłości, które pięknie wyrównują się podczas diety. Celowym więc staje wykonanie diagnostyki obciążeniowej i alergicznej metodą biorezonansu harmonicznego  w kierunku akceptowalnych przez nasz organizm produktów pokarmowych jakie na codzień spożywamy. W biorezonansie do czynników wywołujących insulinooporność możemy wymienić: grzybice, bakterie, wirusy oraz pasożyty. Właściwa diagnoza biorezonansowa KTT lub DTS pozwala nam na określenie obciążeń środowiskowych oraz nabytych i ich szybką eliminację.

Jak więc walczyć z insulinoopornością:

 

Jakie są najczęstsze objawy insulinooporności?

 

Opis przypadku

Pacjenta w wieku 46 lat skierowano na oddział diabetologiczny z podejrzeniem cukrzycy typu 1. W wywiadzie od 2 tygodni występowały polidypsja i poliuria czyli uczucie zwiększonego pragnienia, prowadzące do przyjmowania nadmiernej ilości płynów w stosunku do dobowego zapotrzebowania. Powoduje to wystąpienie poliurii, czyli wielomoczu. Polidypsja może być powodem wystąpienia licznych, poważnych dla zdrowia zaburzeń elektrolitowych. Odnotowano także niewielka przyrost masy ciała w obrębie brzucha tzw. oponka. Stężenie glikemii przy przyjęciu wynosiło 160 mg/dl. Wywiad rodzinny był obciążony w kierunku cukrzycy i nadwagi. W badaniu przedmiotowym stwierdzono masę ciała 120 kg, wzrost 184 cm. W drugiej dobie leczenia pacjentowi włączono leki farmakologiczne. Pacjent odbył edukację dotyczącą modyfikacji stylu życia. Po 6 miesiącach od rozpoznania insulinooporności pacjent stosował dietę o niskim indeksie glikemicznym oraz regularnie uprawiał aktywność fizyczną. Wskaźnik masy ciała pacjenta spadł. Po dwóch latach stosowania leczenia i diety objawy niestety powróciły. Pacjent za namową znajomego zwrócił się ku medycynie naturalnej. Na pierwszej wizycie zebrano anamnezę i wykonano pełną diagnostykę alergiczyną i obciążeniową. Zdiagnozowano metodą biorezonansu blokady meridianów jelita grubego i nerek. Z testu alergicznego wykryto nietolerancję glutenu. Diagnostyka organów i odcinków wykazała nieprawidłowości w jelicie cienkim i grubym. Test grzybic wykazał obciążenie candidą, a test patogenny helmintozą. Zastosowano terapię elektroakupunktury bezigłowej celem odblokowania meridianów i obciążeń tkanek blizn. Następnie przeprowadzono szereg terapii odciążających wykryte nieprawidłowości. Po trzech tygodniach od rozpoczęcia terapii wyniki pacjenta oraz otyłość brzuszna zaczęły zanikać. Obecnie pacjent psychicznie i fizycznie czuje się świetnie.

0
Zadowolonych pacjentów
0
Lata praktyki w medycynie naturalnej
0
Przprowadzonych terapii naturalnych
0
Diagnoz i analiz w zakresie alergii i obciążeń
Testy alergiczne

23 lata doświadczenia oraz praktyki w zastosowaniu zdobyczy medycyny biorezonansowej pozwala nam na wykonywanie bezbolesnych, bezinwazyjnych i skutecznych testów alergicznych u dorosłych i dzieci poniżej pierwszego miesiąca życia. Wykorzystujemy pobudzenie autonomicznego układu nerwowego.

Testy obciążeniowe

Badanie KTT lub BC jest unikatową diagnostyką przeglądu stanu organizmu od elementów chorych narządów po typowe obciążenia patogenami, bakteriami, wirusami czy metalami. Po wykonaniu testu dowiesz się co niszczy Ciebie od środka i będziesz mógł rozpocząć walkę z chorobą.

Odczulanie i odciążanie

Zabieg odczulania i odciążania w postaci wyselekcjonowanego alergenu lub patogenu trwa zaledwie kilkanaście minut. Co więcej ze względu na tak duże doświadczenie dajemy gwarancję na wykonane zabiegi. Wygaszamy także alergeny i patogeny w postaci krzyżowej "coupling".

W ALERGIKUS ŁĄCZYMY 23 LATA DOŚWIADCZENIA, PASJĘ DO MEDYCYNY NATURALNEJ, NAJNOWOCZEŚNIEJSZĄ TECHNOLOGIĘ DIAGNOSTYCZNO TERAPEUTYCZNĄ  Z TRADYCYJNYMI METODAMI USUWANIA PRZYCZYN CHOROBY.

ZAJMUJEMY SIĘ WYŁĄCZNIE MEDYCYNĄ HOLISTYCZNĄ – NATURALNĄ.

Czy medycyna akademicka to obecnie jedyny i właściwy sposób leczenia, z którym nikt nie ma prawa dyskutować? Gdyby wyjść poza tą optykę, okazuje się, że tradycyjne metody lecznicze sięgają dużo dalej i głębiej, a łączy je jedna, wspólna cecha – holistyczne podejście do pacjenta, wyjście poza schemat leczenia objawowego i szukanie siły leczniczej w naturze.

„Lepiej zapobiegać, niż leczyć” 

Diagnozujemy i analizujemy holistycznie, a następnie usuwamy przyczynę twoich dolegliwości. Likwidujemy przyczyny choroby, a nie jej skutki. Odnosimy sukcesy również tam gdzie medycyna tradycyjna jest bezradna, a leczenie farmakologiczne nie przyniosło pożądanego efektu. 

Wykryjemy i usuniemy przyczyny twoich dolegliwości. Identyfikujemy główne źródła choroby na wszystkich poziomach. Skupiamy się głównie na przyczynie, nie na jej objawach. Pierwsze symptomy chorobowe są znakiem, że coś głęboko nie współgra z całością. Poznaj unikatowe testy oraz bezinwazyjne terapie odciążeń organizmu, aby pozbyć się czynników oddziałujących negatywnie na stan Twojego zdrowia. Przyczyna większości współczesnych chorób może tkwić w obciążeniach organizmu takich jak pasożyty, metale ciężkie, bakterie, wirusy oraz grzyby w tym groźne metabolity przemiany ich materii.

 

Przypadki chorobowe w Alergikus

45%

Nota

Wszelkie materiały i treści udostępniane na stronach firmy Medicus Pharma Sp. z o.o. , a w szczególności: teksty, grafika, znaki towarowe i handlowe, dane oraz tłumaczenia treści, jak również wszelkie inne elementy składowe umieszczone w ramach strony internetowej, chronione są prawem autorskim firm, jej podwykonawców, partnerów oraz kontrahentów, jak również prawami autorskimi producentów towarów, usługodawców lub innych osób trzecich. Wszelkie kopiowanie treści zamieszczonych na stronie jest zabronione i będzie zgłaszane odpowiednim organom. Ustawa z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Nota

Prowadzone przez wymienioną spółkę oraz spółki zależne usługi należą do medycyny MKA (komplementarnej i alternatywnej) tzw. medycyny naturalnej. Medicus Pharma Sp. z o.o. nie prowadzi działalności medycyny konwencjonalnej. Działalność Spółki w zakresie medycyny komplementarnej i alternatywnej zmierza i służy bezpośrednio do profilaktyki, zachowaniu lub poprawy stanu zdrowia człowieka. Ta strona używa pliki cookie. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

UE

Z rezolucji 1206 na temat europejskiego podejścia do medycyny niekonwencjonalnej, opublikowanej przez Radę Europy w 1999 roku wynika iż medycyna komplementarna i alternatywna może być praktykowana zarówno przez terapeutów, naturopatów nie-lekarzy (well trained practitioners) jak i lekarzy. Właściciel serwisu nie ponosi odpowiedzialności za błędy, ani żadne konsekwencje wynikające z zastosowania informacji zawartych w tym serwisie. Terminologia i objawy chorobowe podane na niniejszej stronie są wg medycyny akademickiej.

© 2019 Alergikus – BioKlinik. All Rights Reserved.

Szybki kontakt!
+
Wyślij!