TCM – Tradycyjna Chińska Medycyna wyrosła z gromadzonych przez tysiąclecia obserwacji i doświadczeń w leczeniu chorób i zapobieganiu im. Jest praktykowana z bardzo dobrym efektem do dnia dzisiejszego. To jeden z najstarszych systemów medycznych na świecie. Od co najmniej 3 tysięcy lat skutecznie nie tylko leczy, ale jest znakomitą metodą profilaktyki zdrowotnej.
Została stworzona w oparciu o idee chińskiego systemu filozoficznego wynikającego z obserwacji niezmiennych praw natury. Dawna, klasyczna medycyna chińska, jak i jej uwspółcześniona wersja wywodzą się z filozofii taoistycznej – operują więc własnym paradygmatem i systemem terminologii, które należy poznać, by je właściwie rozumieć. TCM wnikliwie tłumaczy zachodzące zjawiska zarówno w człowieku, jak i w otaczającym go świecie – naturze. Są one ujęte w kanony, takie jak: holizm, qi-życiowa energia, yin i yang, teoria 5 przemian, teoria narządów Zang i Fu, teoria meridianów, teoria czynników patogennych zewnętrznych i wewnętrznych, teoria 8 zasad, teoria 6 warstw i wiele innych. Na ich podstawie rozpoznawane są konkretne syndromy kliniczne i ustalane jest ich leczenie zgodnie z założeniami Tradycyjnej Chińskiej Medycyny. Sama w sobie usuwa ona nie tylko objawy choroby, ale przede wszystkim jej przyczyny. Indywidualnie rozpatruje każdego pacjenta, jako że każdy człowiek jest inny. Ma różną konstytucję ciała, o czym wspominałem szczegółowo w poprzednim rozdziale, dziedziczy indywidualny materiał genetyczny, inaczej reaguje na otoczenie, żyje w różnych warunkach, ma inne upodobania i potrzeby, ma różną historię przebytych chorób, determinującą również jego obecny stan zdrowia. Dlatego też podczas pierwszej wizyty u lekarza lub terapeuty zajmującego się TCM powinien być zebrany bardzo dokładny wywiad dotyczący przebytych chorób i bieżących dolegliwości, nawyków życia codziennego, diety, preferencji smakowych, snu, pocenia się, odczuwania temperatury itp. Powinno być przeprowadzone badanie języka i pulsu. 

Chińska diagnoza jest pod wieloma względami bardzo zbliżona do podejścia akademickiego, charakteryzującego się krytyczną analizą i logicznym rozumowaniem, prowadzącymi bezpośrednio do grupowania objawów w kontekście danej choroby. Główna różnica leży w samym podejściu, gdy sposób akademickiej diagnozy opiera się na badaniach wewnętrznych i badaniach laboratoryjnych, natomiast model chińskiej diagnozy wywodzi się z koncepcji, że mikrokosmos jest odzwierciedleniem makrokosmosu, a zewnętrzne objawy są odzwierciedleniem zaburzeń wewnętrznych, organicznych.

Medycyna TCM dysponuje aż ośmioma gałęziami, które są tradycyjnym spojrzeniem na zdrowie człowieka. Ten model kultywowania zdrowia i leczenia szeroko uwzględnia cały system powiązań naszego ciała i psychiki z naszym otoczeniem. Podaje też hierarchię ważności poszczególnych metod leczenia. Jest aż osiem gałęzi Klasycznej Tradycyjnej Medycy Chińskiej w tym akupunktura nierozerwalnie związana z tematyką biorezonansu. Poprzez odmienny sposób wykonania niż biorezonans, ale w tym samym celu, akupunktura wpływa na procesy czynnościowe w organizmie człowieka. Wschodnia filozofia dostarczyła wiedzy o energetycznych procesach i zależnościach zachodzących w ciele człowieka. Wiedza o współdziałaniu dwóch przeciwstawnych sił Yin i Yang, o rozbudowanej i skomplikowanej strukturze działania podlegającej z góry ustalonym prawidłowościom meridianowym, o płynącej energii daje możliwość ukierunkowanego wpływu na zaburzenia harmonii i funkcji w całym systemie 12 meridianów. Fizyczny bodziec w postaci igły, ukłucia, dotyku czy podgrzania miejsca w określonym punkcie akupunkturowym może dać zaskakujące działanie lecznicze. Punkty te są kanałami informacyjnymi i kiedy taki kanał pobudzamy np. poprzez igłę czy nowoczesną moksę biorezonansową, tworzy się pole elektryczne, które służy jako nośnik informacji. 

Warto dodać, że otwory i przestrzenie, które wyczuwa się podczas palpacji meridianów nie tylko stanowią istotną część fizjologii, ale mogą także odzwierciedlać stan narządów wewnętrznych podczas  występowania ich dysfunkcji.  Palpacja (łac. palpatio) to inaczej omacywanie, badanie dotykiem, metoda diagnostyki medycznej, która polega na takim macaniu palcami, aby wyczuć rozmiar, kształt, twardość lub położenie określonej struktury anatomicznej.

Jacek Wikarski, D.Sc. Med., Doktor Akupunktury, Master of Naturopathic Medicine, jest praktykującym Naturopatą i specjalistą w dziedzinie biorezonansu. Zgłębił również wiedzę z zakresu TCM (Tradycyjnej Medycyny Chińskiej), w tym kilku jej gałęzi: akupunktury, ziołolecznictwa i dietetyki. Ponad 20 lat temu wiedział, że nie ma takiego zjawiska jak choroba jednego narządu . Chory jest cały człowiek. Leczyć trzeba człowieka jako całość, a nie skórę, serce czy wątrobę. Zaczął więc uzdrawiać ludzi. Odnosi sukcesy terapeutyczne w chorobach przewlekłych uznawanych dotąd za nieuleczalne. Autor kilku książek i setek publikacji w zakresie szeroko rozumianej medycyny naturalnej. Jak sam podkreśla akupunktura jest jedną z najstarszych metod leczniczych, stosowaną na całym świecie i stanowi idealne uzupełnienie medycyny akademickiej. Opisana w jego książce metoda biorezonansu wykorzystuje przejęty z medycyny chińskiej system meridianów i punktów akupunkturowych. Książka „Biorezonans – Zdrowie bez recepty” będąca zarazem przejrzystym przewodnikiem po metodzie biorezonansu, przybliża jego tajniki, zasady działania oraz wskazuje dolegliwości, które biorezonans potrafi skutecznie zwalczyć.