Witamina C a alergia

Alergia w ostatnich latach staje się problemem coraz większej ilości osób, a na jej występowanie wpływa wiele czynników, wśród których wymienia się zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Istotną rolę odgrywają zanieczyszczenia środowiska i niewłaściwy styl życia, znacznie obciążające funkcjonowanie układu immunologicznego. Mianem alergii określa się patologiczną odpowiedź tkanek na działanie substancji obcych, zwanych alergenami, w wyniku której powstają swoiste przeciwciała, które następnie, po związaniu się z antygenem, doprowadzają do uwolnienia mediatorów stanu zapalnego, skutkującego powstaniem objawów. W powstawanie alergii zaangażowany jest układ immunologiczny, na który oddziałuje wiele różnych czynników, wpływających na jego funkcjonowanie zarówno w pozytywny, jak i w negatywny sposób. Do czynników wzmacniających układ immunologiczny zaliczyć można witaminy, a zwłaszcza witaminę C.

Witamina C, zwana inaczej kwasem askorbinowym, to organiczny związek chemiczny, niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmów żywych. Bierze udział w syntezie kolagenu, znajdującego się w ścięgnach, kościach, mięśniach, stawach, rogówce oka, skórze i naczyniach krwionośnych. Reguluje także poziom cholesterolu w wątrobie i produkcję żółci, odgrywającej ogromną rolę w procesach trawiennych. Wpływ na poziom cholesterolu we krwi polega na obniżaniu szkodliwej frakcji LDL i podwyższeniu korzystnej dla zdrowia frakcji HDL, przez co pełni rolę ochronną przed miażdżycą. Oddziałuje ponadto na stężenie prostaglandyny i prostacykliny, czyli hormonów tkankowych wpływających na wiele funkcji organizmu, obniżając tym samym zlepianie się płytek krwi i krzepnięcie. Witamina C jest silnym przeciwutleniaczem, przez co chroni organizm przed związkami działającymi oksydacyjnie. Ponadto uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne i jest niezbędna do szybkiego gojenia się ran.

Witamina C wpływa także na funkcjonowanie układu immunologicznego i aktywizuje go do obrony przed czynnikami szkodliwymi. Pobudza wzrost i sprawność limfocytów B i T, czyli komórek zaangażowanych w mechanizmy odpornościowe, a także innych białek krwi zwalczających mikroorganizmy atakujące nas z zewnątrz. Wiele badań pokazało, że w fagocytach i limfocytach stężenie witaminy C jest znacznie wyższe niż w osoczu, co dowodzi jej istotnych funkcji w komórkach układu odpornościowego. Witamina C zwiększa także proliferację limfocytów T, odpowiedzialnych m.in za hamowanie nadmiernej reakcji przeciwzapalnej, zabezpieczających przed autoagresją i zwiększających tolerancję na antygeny napływające z zewnątrz. Można zatem stwierdzić, że niedobory witaminy C, przyczyniające się do osłabienia funkcjonowania układu odpornościowego, będą czynnikiem stymulującym powstawanie alergii i nietolerancji. Limfocyty T regulacyjne (Treg) odgrywają zasadniczą rolę w utrzymywaniu tolerancji na białka własne oraz obce, a także w kontrolowaniu nabytej odporności immunologicznej. Wykazano, że limfocyty regulacyjne mogą hamować limfocyty Th1 i Th2, a tym samym kontrolować odpowiedź immunologiczną na alergeny. Ponadto blokują przemianę niezróżnicowanych limfocytów w limfocyty Th2, będących stymulatorami produkcji przeciwciał oraz chronią przed ich nieodpowiednią odpowiedzią na czynniki środowiskowe. Witamina C ma także działanie przeciwhistaminowe – wykazano, że witamina ta obniża poziom histaminy we krwi poprzez przekształcenie histaminy do kwasu hydrantoino – 5 – octowego, a następnie do kwasu asparaginowego. Reasumując, niewystarczająca ilość witaminy C, tak ważnej dla zachowania odpowiednich funkcji układu immunologicznego, może doprowadzić do rozwoju alergii, w której powstawaniu układ ten ma ogromne znaczenie.

Stres, towarzyszący w dzisiejszych czasach na co dzień niemal wszystkim ludziom, przyczynia się do wytrącenia witaminy C z organizmu, zwiększając tym samym zapotrzebowanie na ten składnik. Najważniejszym źródłem witaminy w diecie są warzywa i owoce, ale jest ona niezwykle wrażliwa na wysoką temperaturę (utlenia się już w temperaturze przekraczającej 40 stopni), światło i powietrze, więc w produktach przetworzonych się jej nie uświadczy. Do produktów zawierających największe ilości witaminy C zalicza się acerolę, porzeczki, natkę pietruszki, paprykę, brukselki, truskawki, kiszoną kapustę, truskawki, cytryny, pomarańcze, kiwi oraz ziemniaki. Większość ludzi nie spożywa zalecanej porcji warzyw i owoców dziennie, co może skutkować obniżonym, w stosunku do zapotrzebowania poziomem witaminy w organizmie, co może predysponować do pojawienia się chorób. Niedobory witaminy C zakłócają wiele ważnych procesów zachodzących w organizmie.

Przeprowadzono wiele badań na temat ilości witaminy C, jaką można bezpieczne spożywać. Normy żywienia dla populacji polskiej, wydane przez Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie zalecają dzienne spożycie witaminy C dla osób dorosłych na poziomie 60 – 120mg w zależności od płci i stanu fizjologicznego. Badania prowadzone przez dr. Catharta wskazują, że zdrowa osoba tolerująca podanie doustne na poziomie 10 – 15g witaminy C w przeciągu 24 godzin, w czasie ciężkiego przeziębienia będzie tolerować 100g, 150g podczas grypy, a 200g w przypadku wirusowego zapalenia płuc. Wykazano, że objawy wielu schorzeń mogą zostać złagodzone, jeśli zostaną zastosowane podprogowe dawki witaminy, czyli takie, które prawie wywołają biegunkę. W poniższej tabeli przedstawione zostały dawki, jakie dr Cathcart stosował w zależności od jednostki chorobowej:

Schorzenia Gram/24h Liczba dawek/24h
brak 4 – 15 4 – 6
łagodne przeziębienie 30 – 60 6 – 10
ciężkie przeziębienie 60 – 100+ 8 – 15
grypa 100 – 150 8 – 20
wirusy ECHO 100 – 150 8 – 20
mononukleoza 150 – 200+ 12 – 25
wirusowe zapalenie płuc 100 – 200+ 12 – 25
katar sienny, astma 15 – 50 4 – 8
alergie 0,5 – 50 4 – 8
oparzenia, zranienia, operacje 25 – 150+ 4 – 8
rak 15 – 100 4 – 15
zesztywnienie kręgów 15 – 100 4 – 15
choroba Reitera 15 – 60 4 – 10
zapalenie naczyniówki oka 30 – 100 4 – 15
Reumatoidalne zapalenie stawów 15 – 100 4 – 15
infekcje bakteryjne 30 – 200+ 10 – 25
zapalenie wątroby 30 – 100 6 – 15
grzybica (kandydoza) 15 – 200+ 6 – 25

Źródło: Robert F. Cathart, Vitamin C: the nontoxic, nonrate – limited antioxidant free radical scavenger, Medical Hypotheses, 61 – 77, 1985 (więcej można przeczytać na stronie: http://vitamincfoundation.org/www.orthomed.com/nonrate.htm)

Cathart nie zaobserwował szkodliwego działania wysokich dawek witaminy C na organizm u osób długotrwale ją przyjmujących i nie wykazał u nich pojawienia się kamieni nerkowych. Nadmiar kwasu askorbinowego nie jest toksyczny dla organizmu, a jego nadwyżki są wydalane z moczem. Do substancji zwiększających wchłanianie witaminy C zalicza się witaminę A, E, B6,  wapń, magnez, cynk i bioflawonoidy, a hamująco na ten proces wpływa środowisko zasadowe, nikotyna, stres, duża ilość cukru w diecie oraz niektóre leki. Syntetyczne formy witaminy C są gorzej wchłanialne niż jej postać naturalna, jednak ilość zawarta w owocach i warzywach często jest niewystarczająca, dlatego ważne jest wybieranie jak najbardziej naturalnych suplementów.

Źle się czujesz i od lat masz problem z alergią? Przyjdź do poradni Alergikus i przekonaj się o skuteczności usuwania przyczyn alergii za pomocą odpowiedniej diagnostyki i wygaszania alergenów metodą STI (bezinwazyjne testy alergiczne oraz testy metodyką KTT). Posiadamy ponad 20 letnie doświadczenie w usuwaniu alergii. Wykonaj test alergiczny i dowiedz się, co jest bezpośrednią przyczyną Twojej alergii. Zadzwoń 509 844 448 lub 517 606 026.

Grzybice a alergie

alergia na pyłkiW ostatnich latach, różnego rodzaju alergie są coraz bardziej powszechnym problemem, dotykającym zarówno dzieci jak i dorosłych. Często jest to spowodowane niewłaściwym trybem życia oraz osłabieniem systemu immunologicznego, do którego doprowadzić może m. in długotrwałe stosowanie antybiotyków, narażenie organizmu na metale ciężkie, pestycydy oraz przewlekły stres.

Do czynników wywołujących reakcje alergiczne można zaliczyć grzyby, które są wszechobecne w środowisku, w związku z czym, narażenie na ich metabolity jest nieuniknione. Grzyby cechują się łatwą rozsiewalnością, a do kontaktu z ich toksynami dochodzi poprzez żywność, skórę oraz drogą inhalacyjną. Wśród najpopularniejszych można wymienić grzyby z rodzaju aspergillus, alternaria, cladosporium, mucor oraz candida albicans. Wchodzą one w skład zanieczyszczeń powietrza i kurzu, rozwijają się także na żywności oraz wilgotnej glebie. Rozwojowi grzybów sprzyja wysoka wilgotność powietrza, a więc szczególnie dużo pleśni występuje w piwnicach, łazienkach, w basenach oraz w zbiornikach pasz i zbóż. Ich obecność stwierdza się na źle przechowywanej żywności – np. orzechach, zarówno świeżych w łupinach, jak i tych już obranych, zbożach, owocach i warzywach (nie tylko nadgniłych), a także przyprawach.

Nadwrażliwość na grzyby może być spowodowana antygenami występującymi wewnątrz komórek grzyba, a także tymi wydzielanymi do podłoża. Istotnym czynnikiem wpływającym na alergenność poszczególnych gatunków jest łatwość uwalniania alergenu w wyniku kontaktu zarodnika z powierzchnią błony śluzowej. Jak wskazuje Naturopata Jacek Wikarski ekspozycja na grzyby skutkować może alergią wziewną, pokarmową oraz kontaktową. Jak mówi w swojej wieloletniej praktyce doświadczałem u pacjentów różnego rodzaju objawów związanych z reakcją na metabolity grzybów, najczęściej promujących organizm do częstych infekcji i hipertrofii narządów obronnych organizmu czyli powiększeniu się migdałków”.

            Reakcje alergiczne na grzyby ujawniają się najczęściej w postaci zmian skórnych, występujących w postaci wyprysku, rumienia, pokrzywki, wykwitu lub świądu. Pokrzywka, uwarunkowana prawdopodobnie reakcją alergiczną spowodowaną obecnością w przewodzie pokarmowym drożdżaków, objawia się zaczerwienionymi zmianami ogniskowymi i złuszczającą się skórą. Wśród czynników sprzyjających zakażeniom grzybiczym skóry wymienić można urazy, oparzenia (także słoneczne), antybiotykoterapię oraz zakażenia bakteryjne. Wiele badań wskazuje, że zakażenia grzybicze częściej dotykają chorych z alergią, a szczególnie grzyby z rodzaju Pityrosporum i Candida lepiej rozwijają się w takich warunkach. Wykazano, że u osób z atopowym zapaleniem skóry, częściej stwierdza się obecność Pityrosporum, prawdopodobnie na skutek nadmiernej suchości skóry i uszkodzenia warstwy rogowej.

            Grzyby mogą doprowadzać do powstawania zaburzeń także w obrębie dróg oddechowych, a narażeni na ich szkodliwe działanie są szczególnie astmatycy oraz osoby chorujące na przewlekłe zapalenie oskrzeli. Alergie wziewne powstają na skutek przedostawania się wraz z powietrzem do dróg oddechowych zarodników grzybów pleśniowych oraz kapeluszowych. Grzyby te, po zainhalowaniu mogą kolonizować drogi oddechowe i indukować wiele chorób, a wszelkie uszkodzenia w obrębie dróg oddechowych ułatwiają ich rozprzestrzenianie się i rozwój. Kontakt z metabolitami grzybów pleśniowych, takimi jak mikotoksyny i beta glukany może wywierać działanie drażniące lub immunosupresyjne doprowadzać tym samym do zaburzeń w funkcjonowaniu układu oddechowego. Już grzyby z bardzo małą ilością zarodników są zdolne do wywołania nieprawidłowej reakcji. Wśród najczęstszych objawów alergii na grzyby wymienia się katar, kaszel, kichanie, uczucie drapania w gardle, uciążliwą chrypkę oraz łzawienie i swędzenie oczu. Ponadto grzyby pleśniowe mogą być przyczyną częstych infekcji, problemów z zatokami i górnymi drogami oddechowymi, astmy oraz przerostu migdałka gardłowego. Objawy mogą mieć charakter sezonowy lub występować przez cały rok. Infekcja grzybicza ujawnia się często w jamie ustnej w postaci pleśniawek, czyli białawych nalotów pojawiających się na języku, dziąsłach i błonach śluzowych ust.

            Miejscem bytowania grzybów są często jelita, w których mogą one korzystać z otaczającego je pokarmu, a tym samym się rozwijać. Patogenne szczepy grzybów drożdżopodobnych wytwarzają w jelitach substancje toksyczne, wśród których wymienić można m.in. oleje i alkohole fuzlowe. Produkcja tych alkoholi zmienia wewnętrzne środowisko jelit, zaburzając tym samym sprawne usuwanie toksycznych produktów przemiany materii. Grzyby są zdolne ponadto do rozszczepiania przeciwciał rozpoznających patogeny i odfiltrowujących je na zewnątrz, chroniących tym samym przed ich przedostaniem się przez ścianę jelita do układu naczyniowego. W związku z tym, nawet przy sprawnym funkcjonowaniu układu immunologicznego, grzyby mogą osiedlić się na ścianie jelit. Wrastająca w ścianę jelita candida uszkadzać może błonę śluzową i kosmki jelitowe, prowadząc do zmniejszenia powierzchni chłonnej oraz zwiększenia przepuszczalności alergenów pokarmowych i metali ciężkich do krwioobiegu. Wzrost przepuszczalności błony śluzowej umożliwia przenikanie do wnętrza różnych substancji, co może prowadzić do reakcji alergicznych. W wyniku tych reakcji dochodzi do wytwarzania przeciwciał skierowanych przeciwko niektórym składnikom pokarmowym, których ponowne spożycie doprowadzi do powstania kompleksu antygen – przeciwciało i uwolnienia mediatorów reakcji zapalnej, zwłaszcza histaminy. Patogenne drożdżaki mogą także doprowadzić do reakcji alergicznej na nieszkodliwe drożdże, powszechnie używane chociażby w piekarnictwie, ze względu na wzajemne podobieństwo. W takiej sytuacji organizm nie rozróżnia poszczególnych odmian drożdży i reaguje w nieprawidłowy sposób na określone składniki obecne w błonach komórkowychm występujące zarówno u drożdży nieszkodliwych jak, i patogennych.

Przypadek naszej pacjentki – 5 letniej Natalki

Natalka zgłosiła się do poradni Alergikus wraz z rodzicami, a jej głównym problemem był przewlekle występujący kaszel oraz nawracające przeziębienia. Infekcje występowały cały rok, ale jesienią nasilały się, a dziewczynka często była leczona antybiotykami, osłabiającymi mikroflorę jelit. Dodatkowo Natalia była diagnozowana w kierunku astmy oskrzelowej, a także doszło u niej do przerostu migdała gardłowego, skutkującego częstymi zapaleniami ucha. Rodzice postanowili wykonać u Natalki testy alergiczne metodą STI, o których usłyszeli od znajomych. Testy alergiczne wykazały alergię na kilka mieszanek pleśni, a dodatkowo na mleko oraz pszenicę. Odczulenie wszystkich pleśni oraz alergenów pokarmowych, połączone z dietą eliminacyjną doprowadziło do znacznej poprawy stanu zdrowia – infekcje przestały się pojawiać, zniknął także kaszel i objawy astmatyczne.

Anna Sikora

Szybki kontakt!
+
Wyślij!