Neurotoksyny

Co to są neurotoksyny?

Neurotoksyny to substancje wykazujące powinowactwo do systemu nerwowego ssaków. Są one wchłaniane przez zakończenia nerwowe i przemieszczają się we wnętrzu neuronu do ciała komórki. Po drodze zaburzają kluczowe funkcje komórki nerwowej, takie jak aksonalny transport składników odżywczych, oddychanie mitochondrialne oraz właściwa transkrypcja DNA. Organizm cały czas stara się usuwać neurotoksyny poprzez dostępne drogi wydalania: wątrobę, nerki, skórę oraz wydychane powietrze. Do mechanizmów detoksykacji zaliczją się: acetylacja, sulfacja, glukuronizacja, oksydacja i inne. Częstokroć organizm gospodarza jest prowokowany to wytwarzania neurotoksyn (które są szkodliwe dla jego własnych tkanek) – przez atakujące go drobnoustroje na drodze sztuczek molekularnych.

Najważniejsza w procesie usuwania toksyn jest wątroba. To tutaj większość produktów wydalania jest wydzielana z żółcią do jelita cienkiego i powinna opuścić organizm poprzez układ pokarmowy. Jakkolwiek, z powodu lipofilności / neurotropowego charakteru neurotoksyn, większość z nich jest reabsorbowana poprzez liczne zakończenia nerwowe enterycznego układu nerwowego w ścianie jelita. Enteryczny układ nerwowy zawiera wiecej neuronów niż rdzeń kręgowy.

Począwszy od chwili wchłonięcia przez błonę śluzową, toksyny mogą potencjalnie obrać jedną z czterech dróg:
1. poprzez wchłanianie neuronalne i poprzez transport aksonalny do rdzenia kręgowego (neurony sympatyczne) lub do pnia mózgu (neurony parasympatyczne) – stąd z powrotem do mózgu
2. wchłanianie żylne i poprzez żyłę wrotną z powrotem do wątroby
3. wchłanianie limfatyczne i poprzez przewód piersiowy do żyły podobojczykowej
4. wchłanianie przez bakterie jelitowe i tkanki układu pokarmowego

Oto niepełna lista powszechnie występujących neurotoksyn w porządku od najważniejszych:

(i) metale ciężkie: takie jak rtęć, ołów, kadm i aluminium

(ii) Biotoksyny: takie jak tetanospazmina, botulina (botox), askarydyna (z pasożytów jelitowych), nie oznaczone toksyny paciorkowców, gronkowców, bakterii powodujących boreliozę, chlamydii, prątków gruźlicy, toksyny grzybów i pleśni oraz toksyny produkowane przez wirusy.
Biotoksyny są drobnymi cząsteczkami (200-1000 kilodaltonów) zawierającymi azot i siarkę. Należą one do grupy chemicznych przekaźników których drobnoustroje używają do kontrolowania układu immunologicznego gospodarza, jego zachowania oraz jego nawyków żywieniowych.

(iii) Ksenobiotyki (wytworzone przez człowieka toksyny środowiskowe) takie jak: dioksyna, ftalany, formaldehyd, środki owadobójcze, środki do ochrony drewna, polichlorowane bifenyle (PCB), itp.

(iv) konserwanty żywności, ekscytotoksyny i kosmetyki: takie jak aspartam (słodziki dietetyczne), barwniki żywności, fluorki, metylo- i propyloparaben, itp.

Rtęć w jej różnych chemicznych formach wykazuje synergistyczne, wzmacniające działanie wobec wszystkich innych neurotoksyn. Kiedy rtęć zostaje usunięta, organizm zaczyna bardziej skutecznie wydalać wszystkie inne neurotoksyny, nawet jeśli nie uwzględniamy ich specyficznie w leczeniu.

Metale ciężkie. Czy rtęć jest możliwą przyczyną alergii?

Jakie są objawy?

Każde schorzenie może być powodowane lub komplikowane, albo też wyolbrzymiane, przez neurotoksyny. Zmęczenie, depresja, bezsenność, kłopoty z pamięcią oraz stępienie zmysłów, są często spotykanymi początkowymi objawami (zob.: lista objawów związanych z rtęcią na kolejnych stronach).

Wskazówki kliniczne dr Klinghardta

Większość objawów toksyczności metali ciężkich, ekspozycji na pleśnie, boreliozy oraz zakażenia pasożytami często wygląda identycznie. Oto sposób aby je rozróżnić:

Wskazówka nr 1:

● objawy boreliozy pogarszają się podczas i po skutecznej detoksykacji z rtęci (zatrucia rtęcią używano z pewnym skutkiem w leczeniu infekcji krętkowych; po usunięciu rtęci bakterie dochodzą do siebie szybciej niż układ immunologiczny gospodarza)
● objawy infekcji pleśniowych poprawiają się w następstwie skutecznego usunięcia rtęci (pleśnie używają rtęci do ochrony przed układem odpornościowym gospodarza)

Wskazówka nr 2:

● zapalenie stawów powodowane boreliozą dotyka dużych stawów, głównie kolanowego i biodrowego.
● zapalenie powodowane infekcją pleśniową dotyka małych stawów kręgosłupa (Articulationes zygapophysiales) oraz palców

Wskazówka nr 3: rytmy i biorytmy

● objawy infekcji pleśniowych mogą nasilić się w ciągu minut od ekspozycji (np. odwiedziny w czyimś zagrzybionym mieszkaniu)
● objawy boreliozy falują w ślad za wolniejszymi biorytmami: cykle 9-10-dniowe, cykle 28-dniowe; kiedy objawy powracają, ich natężenie zwykle rośnie powoli w ciągu 24 godzin
● objawy związane z robakami i pasożytami pogarszają się na 2-3 dni podczas pełni księżyca (organizmy te są wtedy najbardziej aktywne seksualnie i rozrozprzestrzeniają się – czemu towarzyszy reakcja immunologiczna gospodarza); pacjenci czują się relatywnie dobrze podczas nowiu

Wskazówka nr 4: miejsce przebywania

● pacjenci z infekcją pleśniową czują się lepiej w suchym klimacie
● pacjenci z boreliozą nie tolerują światła słonecznego i często czują się gorzej w klimacie suchym/słonecznym (unikają słońca, przebywanie na słońcu powoduje u nich spadek nastroju)

Wskazówka nr 5: zachowanie/nastrój

● robaki u mężczyzn: skłonność do ryzykownych zachowań; u kobiet: uległość; u obojga płci: krótkie epizody dziwnego, szalonego, schizoidalnego zachowania (godziny)
● neuroboreliioza: epizody wściekłości i depresji; ten sam nastrój może trwać przez kilka dni lub tygodni – nie minut; epizody normalnego/dobrego nastroju nawet u najbardziej chorych; pacjenci łatwo zadurzają się w niestosowny sposób
● pleśnie: często nastroje związane z otępieniem mózgu; nastrój może się zmieniać w ciągu minut od ekspozycji; pacjenci często chronicznie rozdrażnieni tak długo jak przebywają w środowisku skażonym pleśnią – natomiast odczuwają poprawę natychmiast kiedy wyjdą na zewnątrz
● toksyczność metali: chorych dotkniętych tym problemem pociąga ciemność/zło, stworzone przez człowieka sztuczne środowiska (wolą Disneyland od wycieczki nad ocean), rytm bez prawdziwej muzyki

źródło:

Październik 2002 / II edycja: styczeń 2006
dr nauk, lek. med. Dietrich Klinghardt
Bellevue, WA, USA
http://www.neuraltherapy.com

Szybki kontakt!
+
Wyślij!