Źle się czujesz i od lat masz problem z alergią? Przyjdź do poradni Alergikus i przekonaj się o skuteczności usuwania przyczyn alergii za pomocą odpowiedniej diagnostyki i wygaszania alergenu metodą STI. Posiadamy ponad 20 letnie doświadczenie w usuwaniu alergii. Wykonaj test alergiczny i dowiedz się, co jest bezpośrednią przyczyną Twojej alergii. Zadzwoń 509 844 448 lub 517 606 026.
Większość substancji chemicznych powstaje na skutek działalności człowieka – wytwarzane są powszechnie m.in w przemyśle, powstają na skutek spalania węgla i drewna, produkcji plastiku i farb czy transportu drogowego. Te wszystkie czynniki mogą wywoływać reakcje alergiczne i utrudniać organizmowi walkę z alergenami, gdyż zwiększają jego obciążenie toksyczne i zaburzają metabolizm tkanek na poziomie komórkowym. Unoszące się w powietrzu związki chemiczne stanowią źródło problemów dla alergików i osób cierpiących na dolegliwości ze strony układu oddechowego. Wśród szkodliwych substancji do najczęściej występujących w środowisku zalicza się:
Tlenki siarki: jednym z bardziej szkodliwych związków siarki jest dwutlenek siarki, którego szczególnie dużo występuje w rejonach uprzemysłowionych. Związek ten powstaje w trakcie różnych procesów przemysłowych, głównie w elektrowniach zasilanych węglem i wywołuje wiele objawów, w tym podrażnienia skóry i oczu. Najbardziej niekorzystnie wpływa na układ oddechowy, gdyż może wywoływać reakcje astmatyczne oraz powodować zaburzenia oddychania.
Tlenki azotu: do atmosfery trafiają w wyniku spalania węgla, ropy naftowej i gazu, a także z rur wydechowych samochodów i dymu papierosowego. Mogą powodować podrażnienie skóry i gardła, duszność, problemy z oddychaniem, a także nudności oraz zmęczenie. Dwutlenek azotu to jeden z głównych składników szkodliwego dla zdrowia smogu.
Lotne związki organiczne: do związków tych zalicza się rozpuszczalniki, takie jak formaldehyd, toluen, benzen, ksylen, chlorek metylenu i tetrachloroetylen. Występują one często w farbach, klejach, tuszach, dymie tytoniowym, pestycydach, materiałach budowlanych, meblach z płyt wiórowych, markerach i wielu innych produktach. Mogą wywoływać wiele reakcji alergicznych, takich jak podrażnienia oczu i gardła, bóle i zawroty głowy, problemy z koncentracją, zmęczenie, bezsenność i przyspieszenie tętna. W wyższych stężeniach mogą powodować uszkodzenia układu nerwowego i narządów wewnętrznych.
Pyły przemysłowe: to jedne z głównych zanieczyszczeń powietrza pochodzenia antropogenicznego. Powstają w wyniku spalania paliw kopalnych i innych procesów produkcyjnych, a unoszone są wraz z dymem. Opadając na powierzchnię ziemi powodują zanieczyszczenia gleby. Trafiają także, wraz z wodą deszczową do wód podziemnych i rzek. Pyły przemysłowe przyczyniają się do powstawania różnych schorzeń dróg oddechowych, mogą być przyczyną mechanicznego uszkodzenia błon śluzowych, alergii, pylicy płuc a nawet nowotworów.
Smog ozonowy: to szkodliwa mieszanina kwaśnych związków, powstająca na skutek wzajemnych reakcji pomiędzy tlenkami siarki, azotu oraz lotnych związków organicznych. Ozon obecny w smogu negatywnie wpływa na funkcjonowanie płuc, może wywoływać reakcje astmatyczne, nasilać objawy rozedmy płuc, przewlekłego zapalenia oskrzeli oraz zwiększać podatność na infekcje. Wywołuje nie tylko reakcje bezpośrednie, ale osłabia także organizm, utrudniając mu radzenie sobie z innymi wziewnymi alergenami.
Tlenek węgla: wiele źródeł tego gazu występuje w domu, wydobywa się on z kominów, z piecyków, bojlerów, kuchenek i rur wydechowych. W mniejszych stężeniach może wywoływać uczucie rozbicia, bóle głowy, problemy z koncentracją i dezorientację. Zwiększa także obciążenie toksyczne organizmu, a tym samym utrudnia walkę z innymi alergenami. Długotrwały kontakt z tym związkiem może wywoływać apatię i uczucie przewlekłego zmęczenia.
Ołów: do organizmu człowieka ołów przenika z powietrza przez drogi oddechowe w postaci pyłu, a także jest wchłaniany z przewodu pokarmowego. Najbardziej zanieczyszczone ołowiem powietrze w Polsce występuje w okolicach kopalni i hut metalu. Zanieczyszczona ołowiem może być także gleba, woda pitna, a także rośliny i inna żywność. Zawartość ołowiu w roślinach zależy od stopnia zanieczyszczenia gleby oraz od rodzaju uprawy. Największe stężenie ołowiu występuje w rejonach uprzemysłowionych oraz na terenach uprawnych zlokalizowanych w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu. W ziarnach zbóż odnotowywano mniejszą zawartość ołowiu w porównaniu z ilością tego związku w warzywach i owocach. Ołów niekorzystnie wpływa na funkcjonowanie układu immunologicznego, w związku z czym, u osób długotrwale eksponowanych na ten pierwiastek częściej stwierdza się alergie, nowotwory oraz choroby o podłożu zapalnym.