W ostatnich latach, alergia staje się problemem coraz większej liczby osób, zarówno dorosłych, jak i dzieci. Na jej występowanie wpływa wiele czynników, wśród których wymienia się m. in. czynniki środowiskowe oraz genetyczne. W patogenezie alergii istotną rolę odgrywają zanieczyszczenia środowiska i niewłaściwy styl życia, znacznie obciążające układ immunologiczny, utrudniające mu tym samym radzenie sobie z atakującymi go zewsząd alergenami.
Mianem alergii określa się niewłaściwą odpowiedź tkanek na działanie substancji obcych, zwanych alergenami, wywołującymi patologiczne reakcje immunologiczne. W wyniku tych rekcji powstają swoiste przeciwciała, które następnie, po związaniu się z antygenem, doprowadzają do uwolnienia mediatorów stanu zapalnego i inicjowania objawów. W powstawanie alergii zaangażowany jest układ immunologiczny, na który oddziałuje wiele różnych czynników, mogących wpływać na jego funkcjonowanie zarówno w pozytywny, jak i negatywny sposób. Do reakcji alergicznych mogą przyczyniać się niedobory różnych składników, wśród których wymienić można krzem.
Krzem jest pierwiastkiem bardzo rozpowszechnionym w środowisku. W przeciwieństwie do wielu innych pierwiastków śladowych nie kumuluje się w organizmie człowieka, a jego zawartość nie przekracza 0,001% masy ciała, ale mimo to występuje we wszystkich narządach i tkankach. Najwięcej krzemu znajduje się w płucach, nerkach, kościach, skórze, włosach, paznokciach, ścięgnach i zębach, jest on także obecny w surowicy krwi, w postaci kwasu ortokrzemowego. Wraz z innymi składnikami przyczynia się do zachowania zdrowia człowieka.
Krzem bierze udział w przemianach związków lipidowych, związków fosforu oraz w metabolizmie erytrocytów. Uczestniczy w procesach wzrostu wielu tkanek, zwłaszcza włosów, paznokci, chrząstek i kości, a także odgrywa istotną rolę w biosyntezie kolagenu. Bierze udział w procesach uwapnienia kości, zapewniając im większą wytrzymałość i elastyczność. Poprawia także elastyczność naczyń krwionośnych oraz wzmacnia i uszczelnia naczynia włosowate. Wchodzi w skład elastyny, będącej składnikiem m. in. ścian naczyń krwionośnych, zapobiegającej odkładaniu się lipidów. Przy niedoborze krzemu we krwi, zmniejsza się jego ilość w ścianach naczyń krwionośnych. Zostaje on zastępowany wapniem, w wyniku czego dochodzi do zwapnienia naczyń i osadzania się w nich cholesterolu. Krzem pomaga chronić organizm przed zakażeniami, a także zwalcza stany zapalne. Korzystnie wpływa na włosy, przyspieszając tempo ich wzrostu oraz zmniejsza ich wypadanie, a także wzmacnia paznokcie. Krzem posiada zdolność wiązania metali ciężkich w nierozpuszczalne kompleksy, przez co zmniejsza ich działanie toksyczne. Redukując absorpcję glinu przez organizm, może zmniejszyć ryzyko pojawienia się choroby Alzheimera. Uczestniczy w metabolizmie wielu pierwiastków, między innymi wapnia i siarki, przez co w wyniku niedoboru krzemu, pierwiastki te nie mogą być przyswajane. Krzem, jako nośnik informacji, jest konieczny do komunikacji mózgu z ciałem, a jego niedobór prowadzi do osłabienia tego kontaktu i utraty kontroli nad funkcjami życiowymi, a tym samym do rozwoju choroby.
Zaburzenia metabolizmu związków krzemu mogą prowadzić do wielu nieprawidłowości w organizmie, skutkujących pojawianiem się miażdżycy, cukrzycy, chorób skóry, a nawet nowotworów. Negatywnie wpływają na funkcjonowanie układu immunologicznego, obniżając odporność, a także przyspieszają starzenie się organizmu.
W związku z tym, że zaburzenia w przemianach związków krzemu mogą negatywnie wpływać na układ immunologiczny, niedobory skutkować mogą pojawieniem się alergii, w powstawaniu której układ ten odgrywa podstawową rolę. Wykazano, że osoby z alergią mają niedobór krzemu na wyższym poziomie, w porównaniu do osób bez tego rodzaju schorzeń. Krzem przyczynia się do wzrostu stężenia krążących w organizmie limfocytów i przeciwciał, szczególnie klasy IgG. Limfocyty to komórki układu odpornościowego odgrywające główną rolę w swoistej odpowiedzi odpornościowej, czyli odpowiedzi skierowanej przeciwko określonemu antygenowi. Uwarunkowane jest to wcześniejszym kontaktem z tym antygenem i wytworzeniem pamięci immunologicznej. Limfocyty są odpowiedzialne m. in za hamowanie nadmiernej reakcji przeciwzapalnej, zabezpieczają organizm przed autoagresją i zwiększają tolerancję na antygeny napływające z zewnątrz. Przeciwciała IgG także pełnią bardzo ważną funkcję we wtórnej odpowiedzi immunologicznej, występującej po uprzednim kontakcie z antygenem. Wykazano także, że krzem odgrywa rolę w namnażaniu się limfocytów, a także stymuluje mnożenie się makrofagów i utrzymanie ich aktywności na odpowiednim poziomie. Makrofagi to komórki układu fagocytarnego, odgrywające ogromną rolę w procesach zapalnych. Biorą udział w procesie fagocytozy, polegającym na pochłanianiu antygenów, czyli związków obcych, przez komórki żerne. Neutralizują antygeny, a także, jako komórki prezentujące antygen, inicjują rozwój odpowiedzi immunologicznej. Zatem niedobór krzemu jest istotnym czynnikiem predysponującym do rozwoju alergii.
Naturalną postacią krzemu jest kwas ortokrzemowy, który występuje u roślin i powstaje na skutek procesów chemicznych, prowadzących do tworzenia krzemianów organicznych. Krzem organiczny przyswajalny przez organizm człowieka powstaje na skutek przetrawienia tego pierwiastka przez mikroorganizmy, które sprawiają, że staje się on rozpuszczalny w wodzie, a temu procesowi towarzyszy uwalnianie się aminokwasów. Krzem jest wchłaniany z przewodu pokarmowego w ok. 50%, a proces ten z wiekiem ulega zmniejszeniu. Wchłanianie krzemu z przewodu pokarmowego ograniczają błonnik, magnez oraz związki fluoru. Krzem wydalany jest z moczem i kałem. Część krzemionki która przechodzi do moczu, pomaga chronić przed krystalizacją niektórych składników mineralnych w drogach moczowych.
Jedną z przyczyn niedoboru krzemu w organizmie jest niewłaściwa dieta, oparta na produktach przetworzonych, gdyż przetwarzanie żywności znacznie zmniejsza zawartość w niej tego pierwiastka. Oczyszczanie ziaren z otrąb pozbawia je 90% krzemu, a rafinacja cukru usuwa ten pierwiastek całkowicie. Krzem występuje w łuskach ziaren zbóż, takich jak owies, gryka czy brązowy ryż, jego bogatym źródłem jest także kasza jaglana. Jest obecny również w skórce owoców, a spośród nich największe ilości występują w truskawkach, jabłkach, daktylach i morelach. Większe ilości stwierdza się także w czosnku, szczypiorku, sałacie, pasternaku, lucernie, selerze, ogórkach, marchwi, roślinach strączkowych, mleczku pszczelim oraz wodzie źródlanej. Bogatym źródłem krzemu są także zioła, zwłaszcza skrzyp, zawierający 60% tego pierwiastka, ponadto pokrzywa, rdest ptasi i podbiał.
Szacuje się, że dzienne zapotrzebowanie na krzem wynosi 20 – 50mg. Nie istnieje łatwy sposób jego suplementacji, jak to często bywa w przypadku innych pierwiastków. Na przykład bogaty w krzem skrzyp polny, aby przyniósł oczekiwane efekty, musi być spożywany po odpowiednim przygotowaniu. Żeby krzemionka ze skrzypu oraz innych ziół przeszła do wody, muszą one być gotowane przez co najmniej 10 minut. Zalanie torebki ze skrzypem wodą nie wystarczy, gdyż krzemionka jest trudno rozpuszczalna. Innym sposobem uzupełniania krzemu może być glinka kaolinowa, dostępna w sklepach ze zdrową żywnością. Glinkę, według przepisu na opakowaniu, najlepiej przygotować wieczorem i wypić rano na czczo, a przez kolejną godzinę nie spożywać żadnych tłuszczów. Kolejnym sposobem na uzupełnienie krzemu jest picie wody krzemowej. Przygotowuje się ją poprzez połączenie wody np. z kamieniami czarnego krzemu i pozostawienie na 2 – 3 dni. Tak przygotowaną wodę można wykorzystywać zarówno do picia, gotowania, jak i do kąpieli. Woda ta zachowuje swoje właściwości przez długi czas. Poza kamieniami czarnego krzemu, do przygotowania wody krzemowej, można użyć także innych form kwarcu, takich jak kryształ górski, marion, prazolit, kryształ różowy czy ametyst. Sposobem uzupełniania krzemu są także kąpiele, na skutek których, poprzez kontakt krzemu z dużą powierzchnią ciała, pierwiastek ten wchłaniany jest przez skórę.
W obecnych czasach, gdy żywność jest coraz bardziej przetworzona, niedobory krzemu są coraz powszechniejszym zjawiskiem. Mogą one doprowadzać do różnego rodzaju patologii w organizmie, takich jak pogorszenie stanu skóry włosów i paznokci, zmiany miażdżycowe, zmiany skórne, powstawanie trudno gojących się ran, szybsze starzenie się, a na skutek osłabienia układu immunologicznego, do rozwoju alergii. Dlatego warto zadbać o odpowiednią podaż tego składnika w diecie, a tym samym uchronić się przed niekiedy bardzo szkodliwymi skutkami niedoborów.
Jeżeli coś Ciebie uczula polecamy wykonanie bezinwazyjnego testu alergicznego lub testu KTT. Po uzyskaniu odpowiedniej diagnostyki wykorzystującej naturalne pole informacji możemy przeprowadzić komplementarny zabieg odczulania. Więcej >>>
Test alergiczny nie zawiera się w opcji testu KTT (jedynie niektóre nietolerancje pokarmowe wchodzą w jego skład).