borelioza a stwardnienie rozsiane

Jest to choroba autoimmunologiczna, polegająca na tym, iż system immunologiczny zaczyna niszczyć osłonki komórek nerwowych – mielinę. Brak tych osłonek powoduje, że nerwy narażone są na „zwarcia” oraz powstają blokady w przewodzeniu. Tam, gdzie powstają  uszkodzenia włókien nerwowych w mózgu, pojawiają się blizny, zwane stwardnieniami. Dlatego choroba ta nazywa się stwardnieniem rozsianym. Istnieje wiele hipotez dotyczących przyczyn SM, jednak do tej pory nie udało się jednoznacznie określić skąd ta choroba bierze się w naszym organizmie. Zazwyczaj uważają, że choroba ma podłoże genetyczne i środowiskowe. Chociaż oficjalna medycyna uważa, iż etiologia SM jest nieznana to należy ściśle powiązać stwardnienie rozsiane z boreliozą z autoagresją. Należy przez to rozumieć, iż osoba ze zdiagnozowanym SM musi mieć także boreliozę, nawet mimo negatywnych wyników badań robionych w przeszłości i kategorycznych zapewnień medyków, że to na pewno nie borelioza.

Odnosząc się do czynników środowiskowych mogących powodować SM, wymienia się:

• infekcje wirusowe (np. zakażenia wirusem Epstein-Barr – wirus z rodzaju Herpes,, który jest czynnikiem etiologicznym mononukleozy)
• borelioza oraz związane z nią koinfekcje pasożytnicze i bakteryjne
• niski pozom witaminy D w organizmie
• choroby o podłożu autoimmunologicznym, takie jak np. cukrzyca typu I czy schorzenia tarczycy oraz wszelkiego rodzaju alergie pokarmowe (wykonujemy testy alergiczne i odczulania metodą biorezonansu)

Pierwsze symptomy choroby można zaobserwować nagle między 20 a 40 rokiem życia. Z SM wiąże się wiele objawów i nie wszystkie muszą wystąpić u każdego chorego. Mogą one pojawiać się i znikać lub ich nasilenie może zmieniać się wraz z upływem czasu. W SM nie istnieje żaden schemat przebiegu choroby. U każdej osoby ze stwardnieniem rozsianym obserwuje się inny zespół objawów, który zmienia się w czasie, pod kątem natężenia i długości występowania. Nie istnieje też typowy przebieg SM. U większości pacjentów obserwuje się więcej niż jeden symptom tej choroby, i mimo, że istnieją objawy typowe dla wielu chorych, u żadnej z nich nie można stwierdzić występowania wszystkich. Pierwsze objawy to zwykle zaburzenia widzenia, drżenie rąk i nóg, później oczopląs i zaburzenia czucia, mrowienia – „prądy”, odczucia zimna, zaburzenia równowagi, niewyraźna mowa, problemy z pamięcią, problemy z chodzeniem, zawroty głowy, mowa spowolniona lub bełkotliwa oraz potrzeba częstszego wypróżniania się.

Pierwszum niezwykle skutecznym narzędziem w walce ze stwardnieniem rozsianym jest indywidualnie dopracowana przez Nas diagnostyka i terapia KTT. Dzięki wykorzystaniu wiedzy medycyny chińskiej prawa 5 elementów i zastosowaniu odpowiedniego wzorca drgań na punktach akupunkturowych dowiadujemy się jakie organy zostały osłabione i czy choroba jest w stanie ostrym czy chronicznym. Przy jednoczesnym zastosowaniu terapii drugiego modułu terapeutycznego zintegrowanego drugim kanałem wejściowym stało się możliwe zastosowanie informacji substancji stabilizujących takich jak np.:

• Ampułka przeciwwirusowa z Interferonem 
• Ampułka wzmocnienie obrony jelitowej (wspomaga układ odpornościowy sprzężony z jelitami zapobiegając tym samym ponownemu osłabieniu narządu)
• Ampułka aktywacja limfy – aktywacja blokad przepływu limfy dzięki czemu toksyny mogą być sprawniej eliminowane z organizmu
• Ampułka przeciw pasożytnicza – wspiera organizm w walce z obciążeniem pasożytniczym
• Ampułka toksyn bakteryjnych – stymuluje eliminację toksyn bakteryjnych
• Ampułka komórki – ochrona komórek przeciw toksynom bakterii
• Ampułka bakteria killer – zapobiega wchłanianiu i rozprzestrzenianiu entero i endo toksyn w organizmie
• Ampułka stop M – protein – zapobiega zajęciu jelit przez bakterie M-protein
• Ampułka rozpadu krążenia toksyn – wspomaganie rozpadu krążących toksyn w organizmie
• Ampułka wzmocnienia układu immunologicznego

Drugim narzędziem w walce z chorobą stwardnienia rozsianego jest wykorzystanie podwyższonej jonizacji ujemnej która pozwala na olbrzymie wsparcie organizmu w walce z chorobą. Terapia jonami ujemnymi prowadzi w sposób bezpośredni do wzmocnienia układu immunologicznego i żywotności komórek. Każda komórka  jest mini baterią o napięciu (-70-90 milivoltów) oczywiście jeżli jest zdrowa. Chora komórka zmienia swoją polaryzację, a organizm zaczyna chorować. Zastosowanie inhalacji jonowej wraz z odpowiednią dawką jonów zapobiega temu procesowi, a organizm przechodzi w stan homeostazy. Dlaczego tak się dzieje? A mianowicie:

• Elementy krwi okrążone są naładowanymi elektrycznie błonami, dzięki czemu ciałka krwi odsuwają się od siebie nawzajem. Przy zmniejszeniu ładunku ujemnego, zaczynają się one sklejać tworząc konglomeraty. W efekcie zmniejsza się reologia krwi, jej komórki przestają pełnić swe funkcje, zmniejsza się energetyka i dochodzi do zjawisk patologicznych. Wszystkie komórki organizmu podobne są do akumulatorów. Wymagają ciągłego doładowywania. Takie doładowanie, komórki uzyskują dzięki jonom ujemnym, które są antyoksydantami. Jony przez płuca przenikają do krwi i są roznoszone po całym organizmie przywracając ujemny ładunek komórkom. W efekcie procesy wymiany uaktywniają się, energetyka się zwiększa i organizm się ożywia, dosłownie jak latarka z nową baterią. Jeśli zaś powietrze jest martwe, ładunek elektryczny komórek spada, metabolizm spowalnia, przez co „latarka gaśnie” i powstaje wiele różnych chorób.
• W oddychaniu komórkowym jony ujemne pełnią bardzo ważną rolę. Jeżeli do komórki docierają jony ujemne wnikają w nią powodując, że komórka nabiera ładunek ujemny. Pobudzony zostaje cykl oddechowy. Oddychanie komórkowe zachodzi bardzo sprawnie w obecności jonów ujemnych. Niestety jonizacja dodatnia to oddychanie zaburza. Jony dodatnie, wnikając do komórki, powodują gromadzenie się w niej coraz większej ilości kwasów i zmianę ładunku elektrycznego na błonie komórkowej na dodatni. Komórka zaczyna mieć problem z przyswajaniem witamin i minerałów, które też mają ładunki dodatnie i wówczas pompa jonowa nie działa. Następuje zaburzenie elektryki na błonie komórkowej i dochodzi do gromadzenia się kwasów w komórce (zaburzenie polaryzacji). Jeżeli do organizmu wnikają jony ujemne, to komórka ma ładunek ujemny i pozyskuje wszelkie minerały i witaminy, które mają ładunki dodatnie – tak właśnie działa pompa jonowa. Gdy w organizmie mamy dużo jonów ujemnych, oddychanie komórkowe jest pobudzone. Nadmiar jonów ujemnych neutralizuje wolne rodniki, które jak wiadomo, odpowiadają za procesy starzenia się.
• W postaci jonowej tlen występuje jako jon atomowy O– i jako jon tlenowy O2–, ale także jako OH–– jonu wodorotlenowy. Tlen jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Człowiek nie mógłby funkcjonować bez dostępu do tlenu. Układ krążenia dostarcza tlen do ogromnej ilości komórek człowieka (70 bilionów). Transport tlenu musi odbywać nieustannie, gdyż przerwa kilkuminutowa powoduje ich obumieranie, co za sobą niesie śmierć organizmu ludzkiego. Tlen atomowy (O) wykazuje niesamowitą aktywność chemiczną. Powstaje z O2 w warunkach obfitych w energię. . Otrzymywany jest poprzez poddawanie cząsteczkowego tlenu wyładowaniom elektrycznym tak jak to dzieje si,ę przy pracy jonizatora węglowego w komorze jonizacyjnej. Atomy tlenu atomowego w łatwy sposób się rekombinują i powracają do stanu cząsteczkowego. Spadek stężenia dwutlenku węgla w organizmie powoduje mutowanie komórek i niekontrolowany ich rozrost, dający się powstrzymać tylko za pomocą przywrócenia stanu równowagi w procesie tworzenia się tlenu i dwutlenku węgla. Oto dlaczego tak ważna jest właściwa proporcja dwutlenku węgla i tlenu. Przecież jej zachwianie prowadzi z zasady do zmian patologicznych w pracy komórek. Wprowadzając do organizmu brakujący tlen atomowy, wprowadzamy dodatkowe „paliwo” stymulujące procesy atomowe przebiegające w komórce. Skąd pobrać więc tlen atomowy. Człowiek dobrze się czuje w lesie, w pobliżu kipiącego wodospadu oraz przy węglowych jonizatorach powietrza generujących jony ujemne. Wszystko za sprawą bezpośredniego powstawania z ozonu tlenu atomowego przy pracy jonizatora i tworzenia się jonów ujemnych. Przy zaburzeniach pracy tego mechanizmu, to znaczy przy niedotlenieniu, pojawiają się liczne choroby. Tymczasem, gdy tlenu atomowego jest pod dostatkiem jak przy jonizatorze zostają utlenione atomy pierwiastków, które są niewłaściwe dla danego organizmu. Cała flora patogenna boi się jak ognia spotkania z takim tlenem, ponieważ w praktyce sama powstaje przy niedoborze tlenu atomowego. Tlen atomowy wspomaga rozwój nowych/zdrowych komórek, a niszczy stare i chore.